Hoe geweldig moet het zijn geweest, toen het Maria duidelijk werd dat zij de vrouw was die de Here mocht dragen. Geen wonder dat haar tante Elisabeth zei: "Jij bent de gelukkigste vrouw van de hele wereld" (Luk 1:42), en de reactie van Maria is dan ook niet vreemd "Ik prijs de Here met mijn hele hart! Ik kan mijn blijdschap niet op!. Ik ben maar een gewone vrouw, nu zullen de mensen altijd en overal zeggen dat ik bevoorrecht ben, want de machtige, heilige God heeft grote dingen voor mij gedaan." (vs. 46-48)

Hoe trots moet ze zijn geweest, toen de herders kwamen met hun geweldige boodschappen, "Maria nam al deze woorden stil in zich op en dacht er veel over na." De dankzeggingen van de oude Anna, de rijke wijzen die uit een ver land kwamen. Veel dingen om over na te denken. En dan die zegenspreuk van de priester Simeon die over Jezus sprak als "een Licht voor alle volken, de roem en eer voor Israel" (Luk 2:32), maar dan de ommekeer "er zal een zwaard door uw ziel gaan" (vs. 35), niet een gewoon zwaard, maar een groot slagzwaard, dat bedoeld is om zwaar te verwonden. Niet lichamelijk maar geestelijk ("door uw ziel"), ze zal op het diepst en smartelijkst getroffen worden. Wat wordt hiermee bedoeld? Velen in Israël zullen zich aan haar Zoon ergeren, Hij zal ze tot een val wezen, tot hun ongeluk. Maar vele anderen zal Hij de grootste vreugde geven, de diepste gedachten van de mensen zullen openbaar worden (vs 34-35).

Hoe zal ze getreurd hebben toen ze van de gruweldaad van Herodes hoorde: "een stem in Rama hoorde, Rachel huilt om haar kinderen en wil zich niet laten troosten. Er zijn geen kinderen meer over" (Mat. 2:17-18; Jer 31:15). Toen ze hoorde van de godslastering de Farizeën (Mat 12:22), hoe haar kind in haar woonplaats werd veracht (Mat 13:54-58). Wat zal door haar hart zijn gegaan toen ze haar Zoon daar aan het kruis zag hangen, en die zelfs op dat moment nog aan haar dacht "kijk, hij is uw zoon en zij is uw moeder", waarna Johannes Maria in haar huis nam vanaf dat moment (Joh 19:26).

Haar Zoon, die de zonden van de wereld op zich nam. Hoe zal ze treuren, dat deze geweldige daad veranderd is in een commercieel gebeuren dat kerstmis heet, waar de armoedige stal wordt veranderd in een showroom, omdat een auto niet in een stal past. Kerken die hun deuren sluiten omdat niemand meer geinteresseerd is. Waar de kou van de wereld opgewarmd moet worden door "candlelight" avonden. Hoe reageerde Maria, hoe reageren wij, toen Christus zich afvroeg "of Hij bij de mensen nog geloof zal vinden als Hij terugkomt" (Luk 18:8)?