Als we de beschrijving lezen van Achaz zonnewijzer dan valt ons op dat er gesproken wordt over ma'aloth wat vertaalt kan worden met “treden”, “graden”, daarnaast lezen we dat de schaduw tien ma’aloth naar beneden is gegaan.


Aan de hand van deze korte beschrijving kunnen we concluderen dat het om een zogeheten “Egyptische schaduwklok” (zie figuur boven) gaat en niet om een Griekse of Babylonische, bij welke de schaduw om de ‘gnomon’ heen draait. Hier wordt gesproken dat de schaduw omlaag gaat, wat het geval was bij Egyptische schaduwklokken, vaak werden deze gebouwd in de vorm van trappen (zie als voorbeeld de Jaipur zonnewijzer hieronder). In de rest van ons betoog gaan we er dan ook van uit dat met “graden” de treden van een trap wordt bedoeld.



Bovennatuurlijk fenomeen
Onder een bovennatuurlijk fenomeen, wordt bedoeld dat het niet verklaard kan worden met iets uit de natuur, Dat God dit kan valt niet aan te twijfelen, echter bij veel verschijnselen welke in Bijbel worden beschreven blijkt dat God vaak zich uit in natuurlijke verschijnselen, gezocht dient dan ook of dit op een andere manier is te vergelijken.

Rotatieverandering van de Aarde
De Aarde draait eens in de 24 uur om zijn eigen as, vanaf de Aarde bezien lijkt het dat de Zon vanuit het oosten opgaat en na een aantal uren weer in het westen ondergaat. Volgens sommige geleerden, zou er een verandering in de rotatie snelheid hebben plaatsgevonden. Je kunt dit vergelijken met een auto die op een rotonde rijdt en die plotseling op de rem trapt. Als eerste merk je als passagier of bestuurder dat je naar voren wordt gedrukt, daarnaast zul je merken dat je merken dat je naar het centrum van de rotonde wordt getrokken. Ditzelfde geldt ook voor de Aarde, Israël zou door de inhoud van de Middellandse Zee bedolven worden. Hier is echter geen sprake van in de geschiedenis. Vandaar dat we deze theorie moeten afwijzen en onderzoeken of er een andere mogelijkheid is.

Atmosferische Reflectie
Onder atmosferische reflectie wordt de afbuiging van zonlicht verstaan door waterdeeltjes in de lucht. Het meest bekende fenomeen in deze categorie is de “regenboog” welke vaak na of tijdens een regenbui te zien is.

1. Kleine kring van 22° 2. Bijzon van kleine kring. 3. Grote kring van 46° 4. Zuil 5. Parhelische kring 6. Omhullende halo 7. Circumzenithale boog.

Een van deze atmosferische reflecties is de bijzon. We kunnen dit vergelijken met een ruit of een spiegel waar de Zon in wordt weerkaatst en daardoor een andere schaduw veroorzaakt bij een object. Deze bijzonnen kunnen soms erg helder zijn, en vooral als de Zon zelf nog eens bedekt is door een wolk een apart schaduwen spel veroorzaken. De duur van zo’n fenomeen is van een paar secondes tot hooguit een kwartier.
Een probleem is echter dat een bijzon (van de kleine kring) slechts op 22° van de Zon bevindt en de zeldzame verschijning van een bijzon van de grote kring slechts op 46° van de Zon. Dit is in beide gevallen te weinig om de schaduw 10 treden terug te laten gaan.

Een Zonsverduistering
Er zijn 2 theorieën betreffende een zonsverduistering. De eerste theorie stelt dat vlak voor een zonsverduistering de schaduw van de Maan er voor heeft gezorgd dat de schaduw 10 treden achteruit ging, Probleem is echter dat in dit geval er helemaal geen teruggang is maar dat er een totale schaduw is. De andere theorie baseert zich op deze totale schaduw en kijkt dan naar het astronomische taalgebruik. Nu blijkt dat er in zowel de Akkadische als Ugaritische literatuur voorbeelden zijn met dit taalgebruik. In het Ugaritische tablet KTU 1.78 wordt vermelding gemaakt van een zonsverduistering welke waarschijnlijk plaatsvond op 5 maart 1223 v.C.: In de 2de maand (=Maart) de poorten van de dag werden vernieuwd na de ondergang van de Zon door de poortwachter Rsp (= de god van de onderwereld; Mars?) En in Akkadische geschriften zien we vaak de term umu utarra wat betekent "de dag gaat terug". Dat past perfect met de opmerking achterwaarts doen keren. Tevens wordt in seculiere bronnen, zoals Flavius Josephus en de Babylonische Talmud, gesproken over een zonsverduistering vlak voordat Merodach-baladan contact opneemt met Hizkia. Deze zonsverduistering vond plaats op 11 Januari 689 v.C.

• Babylonian Talmud, Sanhedrin 96a R. Johanan
• T. de Jong & W. H. van Soldt, “The earliest known solar eclipse record redated”, Nature 338 [1989], March 16, p. 238.
• John Russell Hind, “Historical Eclipses”, Nature, 6 (1872), p. 151-153
• Institute for Biblical & Scientific Studies, The Sun's Shadow Moved Back [2003]
• E. W. Maunder, “DIAL OF AHAZ”, International Standard Bible Encyclopedia [1915]
• Samuel Rapaport, "Midrash Esther", Tales and Maxims from the Midrash [1907], p.197
• S. Quirke, Digital Egypt for Universities [2003] University College London
• Christopher B. F. Walker, “Eclipse seen at ancient Ugarit”, Nature 338 [1989], March 16, p. 204.