Maar elk volk maakte zijn goden; en zij stelden ze in de huizen der hoogten, die de Samaritanen gemaakt hadden, elk volk in hun steden, waarin zij woonachtig waren. Want de lieden van Babel maakten Sukkoth Benoth, en de lieden van Chut maakten Nergal, en de lieden van Hamath maakten Asima, En de Avieten maakten Nibhaz en Tartak, en de Sefarvieten verbrandden hun zonen voor Adramelech en Anamelech, de goden van Sefarvaim, met vuur.

Tijdens de ballingschap werd Israël gekoloniseerd door andere volken welke hun eigen afgoden hadden meegenomen. Veel van deze afgoden hadden een astrolatrische oorsprong, zo ook Nergal welke de planeet Mars voorstelde.

 Nergal (Nar'-gal, uitspreken als Nereghal) was een god van de stad Cuthah, Cuth of Kutu. In 2 Koningen 27: 30 wordt er gezegd dat de mensen van Cuth, welke door Sargon verbannen waren naar Samaria, een afbeelding maakten van Nergal. Een Phoenisiche begravenis inscriptie opgericht door een Sidoniër te Athene geeft aan dat Nergal ook werd aanbeden te Sidon. Cuthah was een van de prehistorische steden van het rijk Babylon. Zijn god was waarschijnlijk van agriculturele origine en vervulde alle functies, als god, van zo'n stad. Hij werd in latere tijden, toen door politieke verbonden de goden van diverse steden werden gecombineerd in pantheons, de god van de onderwereld. Misschien kwam dit omdat Kutu een belangrijke begraafplaats was; temeer daar Kutu zelf ook een belangrijke naam werd voor de onderwereld. In deze periode werd Nergal ook gezien als de god van pestilentie, van de destructieve effecten van de oorlog en van de gloeiende hitte van de zon. Misschien als god van de doden en de onderwereld werden deze fenomenen met hem geassocieerd.

Volgens de Joden leek hij op een haan, maar een haan vaak werd vaak geassocieerd met een priester op Assyrische monumenten. Anderen zeggen dat het eerste deel van het woord duid op een lamp, bedoeld wordt vuur welke aanbeden werd door de Perziërs waarvan men in de eerste instantie dacht dat deze mensen vandaan kwamen. Hillerus (Onomastic. Sacr. p. 601.) ziet in het woord de fontijn van licht en denkt dat het de zon is welke door de Babyloniërs werd aanbeden.

Door moderne critici, kijkend naar het astrologische karakter van de Babylonische afgoderij, wordt algemeen aangenomen dat hij als god van de oorlog werd geassocieerd met de planeet Mars. In dit kader wordt ook regelmatig het bijbehorende sterrenbeeld Sagittarius genoemd welke onder bescherming staat van Nergal of Nerigal waarmee dan de planeet Mars wordt bedoeld. Interessant is dat de Mandeaen de naam Nerig hebben voor de planeet Mars.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij