In de oude Staten Vertaling wordt in het Oude Testament regelmatig het woord "drekgoden" gebruikt (Lev. 26:30; Deut. 29:17; 1 Kon. 15:12; 21:26; 2 Kon. 17:12; 21:11; 21:21; 23:24; Jer. 50:2; Ez. 6:4vv.), in veel nieuwe vertalingen is dit woord גלול gil-lool vertaald met afgoden of idolen.

Ik moest hier vanochtend aan denken, omdat ik een tijdje geleden in een kerk was waar men tijdens het gebed had over "shit God", nu weet ik dat "shit" tegenwoordig een populaire krachtterm is, maar om zo God aan te spreken? Het woord "shit" betekent in het Nederlands "stront" of in de taal van de Statenvertalers "drek". De vraag is dan ook af we God zo mogen aanspreken met: drek god.

Ik vermoed dat ze iets anders bedoelden, maar de afwezigheid van de heiligheid voor God is dan wel ver te zoeken. Toen ik in de concordantie dit woord opzocht viel me dan ook op, dat de Bijbel dit (bijna) altijd gebruikt in de context met de gelovigen (Israel). In Ez. 14:3vv lezen we Mensenkind, deze mannen hebben hun drekgoden in hun hart opgezet en iets verder Alzo zegt de Heere HEERE: Een ieder man uit het huis Israels, die de drekgoden in zijn hart opzet, en den aanstoot zijner ongerechtigheid recht voor zijn aangezicht stelt, en komt tot den profeet, Ik, de HEERE zal hem, als hij komt, antwoorden naar de menigte zijner drekgoden; Opdat Ik het huis Israels in hun hart grijpe, dewijl zij allen door hun drekgoden van Mij vervreemd zijn (vs. 4,5).

Opvallend is dat ondanks deze dwalingen God toch weer Zijn volk voor een keuze stelt: Bekeert u, en keert u af van uw drekgoden, en keert uw aangezichten af van al uw gruwelen (vs. 6). Maar wel met de volgende conditie Want ieder man uit het huis Israels, en uit den vreemdeling, die in Israel verkeert, die zich van achter Mij afscheidt, en zet zijn drekgoden op in zijn hart, en stelt den aanstoot zijner ongerechtigheid recht voor zijn aangezicht, en komt tot den profeet, om Mij door hem te vragen; Ik ben de HEERE, hem zal geantwoord worden door Mij (vs. 7) .

Het is dan ook niet voor niets dat honderden keren in de Bijbel wordt gesproken dat God een heilig God is en dan wij, als we Hem willen volgen, ons ook moeten heiligen. En volgens mij past zulk taalgebruik dan ook geheel niet tijdens het gebed in een kerkdienst.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij