Een van de hoofdpersonen in de terechtstelling van Christus is de hogepriester Annas. Hoewel op het moment van de terechtstelling Kajafas, de schoonzoon van Annas, hogepriester is, wordt toch gesteld dat ook Annas hogepriester is. Om te voorkomen dat de geestelijke machtshebbers van Israël te veel macht zouden krijgen, hadden de Romeinen ingesteld dat iedere vijf jaar een nieuwe hogepriester moest komen.

Voordat de Romeinen Israël hadden bezet, bekleedde een hogepriester dit ambt voor zijn leven, dat is dan ook de reden waarom Annas zijn titel behield. De Romeinen mochten hem dan wel afzetten, de Joden zagen nog steeds de hogepriester in hem. Hij behoorde, evenals zijn familie, tot de partij der Sadduceërs, en had om die reden een ingekankerde haat tegen Jezus.

Annas zelf was officieël hogepriester van 6 tot 15 na Chr. Verder weten we dankzij Josephus, de bekende geschiedschrijver, naar aanleiding van de dood van Jakobus (de halfbroer van Jezus) in 62 n.C., het volgende: En Caesar, horende van de dood van Festus, zond Albinus naar Judea, als stadhouder. Maar de koning ontzegde Jozef het hogepriesterschap, en wees de opvolging van die waardigheid toe aan de zoon van Annas, die zelf ook Annas genoemd werd. Nu gaat het verhaal dat de oudste Annas een zeer rijke man was, want hij had 5 zonen die allen het hogepriesterschap hadden uitgeoefend, en zelf had hij die waardigheid tevoren bekleed, hetgeen nog nooit eerder was voorgekomen. Ook is bekend dat voordat zijn schoonzoon Kajafas hogepriester werd vijf van zijn zonen deze functie in het Sanhedrin vervulden.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij