In de Bijbel worden verschillende sterrenbeelden genoemd. Een tweetal sterrenbeelden die regelmatig samen worden genoemd zijn de Pleïaden en Orion (Amos 5:8; Job 9:9), zo ook in Job 38:31 waar ze als twee tegengestelden worden neergezet.

Als eerste is Orion een echt sterrenbeeld, terwijl de Pleïaden als een sterrenhoop onderdeel uitmaakt van het sterrenbeeld Taurus (de Stier). De heldere sterren van de Orion, herkenbaar aan de 3 sterren op een rij welke de gordel vormen, met daarboven en onder ieder 2 heldere sterren, terwijl voor hen die goede ogen hebben onder de gordel nog een nevel te vinden is die het handvest van het zwaard vormt. Alleen doordat ze voor ons, observators van de aarde, bij elkaar staan betekent nog niet dat het een groep is, ze horen niet bij elkaar, het is puur een visueel effect. Ze zijn niet met elkaar verbonden, ze zijn los van elkaar, vandaar dat er in deze Bijbeltekst gesproken wordt over כְּסִיל תְּפַתֵּחַ de "losgemaakte Kesilim".


Kijken we naar de Pleïaden, dan merken we op dat deze wel een groep zijn, bestaande uit meer dan 3000 sterren die relatief dicht bij elkaar staan en omringd zijn met allerlei reflectienevels. Dat wil zeggen dat de ruimte tussen de sterren vol is met materie welke zichtbaar is door het licht van de sterren. Hierdoor lijkt het alsof ze met elkaar verbonden zijn door nevelige draden of koorden. Vandaar dat de vraag wordt gesteld הַתְקַשֵּׁר, מַעֲדַנּוֹת כִּימָה "kunt u de koorden van de Kimah binden".


De astronomen uit de tijd van Job hadden geen telescopen ter beschikking en konden dit met het blote oog niet waarnemen, het is dan ook zeer treffend dat juist in dit Bijbelgedeelte deze astronomische details worden beschreven.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij