Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
In Nederland lezen we regelmatig dat om goede redenen een stukje bos omgehakt moet worden. Zo werd enige jaren geleden het Schaffelaarse bos gerenoveerd tot een "park", daarbij moesten vanwege het "onderhoud" vele bomen omgehakt worden. Een ander voorbeeld is Nederweert waar de bomen zo dicht op elkaar stonden dat men door de bomen het bos niet meer zag. En moest er laatst niet een paar hectare bos worden omgehakt omdat vliegtuigen daar last van hadden? En op dit moment worden bomen op Terschelling omgehakt vanwege dat ze geen functie meer hebben. Langs de Hanzelijn zijn gelukkig pas bomen omgehakt omdat ze nog wel een functie hadden.
Als bomenliefhebber kan ik zo nog even doorgaan, maar aan deze berichten moest ik denken toen ik een tijdje geleden in de Bijbel las hoe men met bomen omging. Zo wordt in Deuteronomium 20 gesteld: Wanneer gij een stad vele dagen zult belegeren, strijdende tegen haar, om die in te nemen, zo zult gij haar geboomte niet verderven, de bijl daaraan drijvende; wantgij zult daarvan eten; daarom zult gij dat niet afhouwen (want het geboomte van het veld is des mensen spijze), opdat het voor uw aangezicht kome tot een bolwerk. Maar het geboomte, hetwelk gij kennen zult, dat het geen geboomte ter spijze is, dat zult gij verderven en afhouwen; en gij zult een bolwerk bouwen tegen deze stad,dewelke tegen u krijg voert, totdat zij ten onderga. Niet dat hieraan altijd de hand werd gehouden want was het niet Elisa die juist adviseerde om alle goede bomen vellen, en zult alle waterfonteinen stoppen; en alle goede stukken lands zult gijmet stenen verderven. (2 Koningen 3:19) en in Jeremia 6:6 zegt de HEERE der heirscharen: Houwt bomen af, en werpt een wal op tegen Jeruzalem; zij is de stad, die bezocht zal worden; in het midden van haar is enkelverdrukking.
Ook in seculiere bronnen wordt regelmatig melding gemaakt van het omhakken van bomen in oorlogstijd. Zo schrijft Xenophon over de aanval van Epameinondas in Lakonia "OI HIPPEIS TON VOIOTON TA PANTA DIARPAKASI KAI TA DENDRA EKKEKOFASI" en over de boeren in Aristophanes' Acharnians (lines 183, 232-33, 512, 985-87) lezen we dat ze bang waren voor het omhakken, vertrappen en vernietiging van hun wijngaarden. Omdat het vernietigen van bomen moeilijk was werd vaak vuur gebruikt (zie Acharn. 986 over Charakes; cf. Vespae 1202 & 1291; Hanson, p. 122 nt. 34). Ook in de eerste vier boeken van Thucydides lezen we over het omhakken en vernietigen van bomen.
De reden waarom het omhakken van bomen zo populair was in de oudheid had twee redenen:
1) Door het vernietigen van de vruchtbomen had de bevolking geen eten meer (de tactiek van de verschroeide aarde)
2) Door de overige bomen om te hakken kon de aanvaller barricades opwerpen en werd het voor een aangevallen land moeilijker om zich te herstellen en dat had als voordeel voor de overwinnaar dat ze afhankelijk van hen bleven.
Helaas blijkt dat ook tegenwoordig nog steeds soortgelijke tactieken worden gebruikt, in Burma en Israël werden tijdens de (afgelopen) oorlogen ook bomen vernietigd.
Bronnen:
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!
