In Exodus 16 lezen we dat er manna uit de hemel viel. Een van hypotheses is dat manna van een boom of struik afkomstig zou zijn en wel van de Tamarisk (Tamarix mannifera) waarop een insect (Trabutina mannipara en Najacoccus serpentinus), door het beschadigen van de boom, een suikerachtige substantie produceert die dan manna wordt genoemd. Niet alleen op de Tamarisk komt dit fenomeen voor, ook bij andere bomen, struiken en planten zien we dit terug zoals bij de Kameel doornstruik (Alhagi Camelorum), Mannakorstmos (Lecanora esculenta), Pluim-es (Fraxinus ornus) en andere. En hoewel de Arabieren dit “mann es-sama” ("gift van hemel" of "hemelse manna") noemden is een terechte vraag of we dit manna gelijk mogen stellen aan het manna dat in de Bijbel wordt genoemd.

De beschrijving komt in verscheidene opzichten misschien overeen met het manna van de Bijbel, maar het mist sommige van zijn onderscheidende kwaliteiten. Zo kan het (bijna) niet worden gemalen of kapot worden geslagen, en worden verwerkt in brood. Ook rot het niet of komen er na enige tijd wormen in. Omdat de substantie bijna volledig uit suiker bestaat kan het bovendien, nadat het is verzameld, voor langere tijd worden bewaard en niet zoals in de Bijbel staat slechts één dag. Een laatste argument is dat deze kleine insecten nooit voldoende “manna” konden produceren, dat het genoeg was om de Joden te voeden tijdens hun 40-jarige exodus.

Opgeslagen onder: Manna, Tamarisk

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij