Van het weekend zag mijn dochter bij de boeken stands op de Opwekking pinksterconferentie een Hebreeuwse-Nederlandse Bijbel, welke zij direct voor mij heeft gekocht (Vele dochteren hebben deugdelijke gehandeld; maar gij gaat die allen te boven. Spreuken 31:29).

Het betreft is een gezamenlijk initiatief van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) en de Joodse stichting Sja’ar. Nu heb ik in het verleden reeds vele malen commentaar gehad op de NBV, maar het voordeel van deze uitgave is dat je het meteen aan de grondtekst kan controleren. Verder is het zo dat de laatste complete Nederlands-Hebreeuwse uitgave van de Joodse Bijbel uit 1868 stamt . Daarin staat de Statenvertaling afgedrukt naast de Hebreeuwse grondtekst. In 1970 verscheen een tweetalige editie met de vertaling van Jitschak Dasberg, maar die alleen de Pentateuch en de bijbehorende delen van de Haftaroth.

De tekst van De Nieuwe Bijbelvertaling is bijna zonder wijzigingen overgenomen. De grootste verschillen zijn te vinden in de indeling en de volgorde van de bijbelboeken, in de spelling van namen en in de Godsnaam. Het meest in het oog springende verschil is dat de Hebreeuwse Godsnaam JHWH niet wordt weergegeven met ‘de HEER’ maar met ‘de EEUWIGE’. In de Joodse traditie wordt deze weergave van de Godsnaam algemeen gebruikt. Daarnaast zijn bijna alle eigennamen van personen veranderd volgens het Joodse spraakgebruik.

Ondanks de bezwaren die ik in het verleden heb aangehaald, denk ik dat deze Bijbel toch een vaste plaats zal krijgen tijdens mijn Bijbelstudie. Als het Nederlands Bijbelgenootschap nou ook nog zorgt voor een soortgelijke uitgave van het Grieks/Nederlands dan bestaat zelfs de kans dat ik ze meeneem als ik naar de kerk ga.

Voor een ieder die het Hebreeuws machtig is kan ik deze uitgave aanraden.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij