Naar aanleiding van mijn artikel De C van CU in het geding heb ik via de email een aantal reacties gekregen. De grootste problemen die de schrijvers hadden was waarom moet het nu weer over de positie van de homofielen gaan, er staan immers meer verboden in de Bijbel, waar je nooit iemand ooit over hoor. Terecht werden argumenten aangehaald als, de Bijbel staat ook slavernij toe en roept op tot het doden van mensen die op de sabbat werken. De bijbelse regels over het nemen van winst staan ook op gespannen voet met wat de aanvaarde praktijk is. Hoe komt het dat zoveel christenen wél moeite hebben met homoseksualiteit, en niet met die andere zaken?

Dit zijn terechte opmerkingen, het is inderdaad een vorm van hypocrisie als wel het ene gebod wordt aangehaald terwijl andere, die minstens zo erg zijn, niet worden aangehaald. In het vorige artikel heb ik als voorbeeld een aantal teksten uit het Oude Testament aangehaald, daarbij (on)bewust negerend dat ook in het Nieuwe Testament hierover wordt gesproken. Daar wordt niet over de doodstraf gesproken, want Jezus zelf heeft de straf voor deze zonden op zich genomen. Echter dat betekent niet dat we nu plotseling zomaar raak mogen zondigen. Een praktijk die we bij veel moderne christenen tegenkomen. Nee, belangrijk is dat we de zonden als ze beleid zijn, nalaten.

Het is dan ook terecht dat christelijke partijen ook op andere punten worden aangepakt als ze daarin buiten het bijbelse boekje gaan. Een van de grootste fouten die zij begaan is dat als ze iets beloven dit niet nakomen. Natuurlijk onder het mom van dat men als partij in de regering niet overal gelijk in kunnen krijgen.

Een praktisch voorbeeld is een "zwaar" christelijke burgemeester die weigerde om St. Klaas te ontvangen in zijn dorp vanwege zijn geloof, terwijl deze burgemeester het niet tegen zijn geloof vond om een moskee te openen. Of om dominee Buskes aan te halen, die zich in de Amsterdamse Oude Kerk eens afvroeg waarom de gelovigen er aanstoot van namen over de Wallen te moeten en er nooit over klaagden dat ze langs de Beurs van Berlage liepen. Ik zou dat zelfs nog scherper willen stellen, waarom nemen deze gelovigen aanstoot om over de Wallen te lopen, terwijl zijzelf aan overspel doen, scheiden en hertrouwen.

Als christenen zich beroepen op de principes van de Bijbel, betekent dat in eerste instantie dat zij zichzelf aan deze principes moeten houden. Men bedenke dat de 10 geboden niet aan ongelovigen is gericht maar aan gelovigen.

Helaas moet ik constateren dat veel christenen zich gedragen als Kortjakje, die altijd ziek is, behalve op zondag. Kortjakje staat voor 'Kort Rokje' en dat geeft een lichte hint naar het beroep van de vrouw. 'Altijd ziek' is eigenlijk een eufemisme van altijd op bed liggen, op je rug liggen en dat verwijst naar prostitutie. Het boek vol zilverwerk is de afbetaling van de zonde, dus daarom zit Kortjakje op zondag in de kerk. Met andere woorden zondag's vroom in de kerk, en de rest van de week erop los leven.

Enige jaren geleden heb ik een reeds een reeks artikelen hierover geschreven, welke misschien goed is ter aanvulling: De verwording van de Kerk (1), (2) , (3)