Het klimaat van Israël is in het algemeen subtropisch van aard en kent slecht twee seizoenen; de warme, droge zomer en de koele, vochtige winter.

De periode van begin mei tot eind oktober kan men dan tot de zomer rekenen. Deze periode wordt bepaald door een lagedrukgebied boven de Perzische Golf en een hoge-drukgebied bij de Azoren, welke beiden zorgen voor een constante hete luchtstroom die bijna zonder onder-breking vanuit Turkije wordt aan-gevoerd richting het oostelijk gedeelte van de Middellandse Zee. Hierdoor is het weer over het algemeen droog, zonder regenbuien en vrij eentonig.

De andere periode van november tot en met april die men de winter kan noemen, brengt meer afwisseling. Een hogedrukgebied die in deze periode vaak boven het Arabisch schiereiland ligt, zorgt voor een koele westelijke luchtstroom, terwijl regelmatig door een hogedrukgebied, welke zich boven het oostelijk deel van Europa en Centraal-Azië bevindt, zorgt voor een lagere temperatuur boven het oostelijk deel van de Middellandse Zee, waardoor de westelijke luchtstroom, met zijn regenwolken, wordt tegengehouden. Hierdoor wisselen perioden met veel zon en over drijvende wolken en perioden met regenbuien elkaar af.
Overheerst het hogedrukgebied boven Centraal-Azië, dan is er in Israël een regenarme winter. In Bijbelse tijden veroorzaakte zo'n droge periode dan een hongersnood, zoals we kunnen zien in de geschiedenis van de profeet Elia en koning Achab (1 Kon. 17-18).

Verder is een bepaalde dag in het seizoen in dit gebied niet overal hetzelfde, door de invloeden van de zee in het westen en de woestijn in het oosten, en het feit dat het gebied nog eens gescheiden wordt door een bergketen, zorgt ervoor dat het klimaat per locatie kan variëren. Door deze factoren lopen de grenzen tussen de vruchtbare gedeeltes, de steppe en de woestijn dan ook zeer grillig.