Telemachus was een monnik die in de 4de eeuw leefde. In het klooster voelde hij dat God tegen hem zei: 'Ga naar Rome'. Hij deed zijn bezittingen in een zak en ging op weg naar Rome. Toen hij in de stad aankwam, verdrongen de mensen zich in de straten. Hij vroeg waarom iedereen zo opgewonden was. Hij kreeg te horen dat de gladiatoren die dag op leven en dood tegen elkaar zouden vechten in het Colosseum. Het was namelijk de dag van de spelen, van het circus. Hij dacht bij zichzelf, vier eeuwen na Christus en nog steeds vermoorden ze elkaar, voor het vermaak? Telemachus rende naar het Colosseum en hoorde de gladiatoren zeggen: 'Heil Ceasar! Wij zullen sterven voor Ceasar!' Hij dacht: 'dit is niet goed'. Hij sprong over de railing en ging naar het midden van de arena, waar hij met geheven handen tussen twee gladiatoren ging staan en riep: 'In naam van Christus, laat af!'

De menigte protesteerde en begon te schreeuwen: 'Rijg hem aan het zwaard! Rijg hem aan het zwaard.' Een gladiator ging naar hem toe en stootte hem met de achterkant van zijn zwaard in zijn maag. Hij viel languit in het zand, maar stond weer op en rende terug en zei opnieuw: 'In naam van Christus, laat af!' De menigte begon opnieuw te schreeuwen: 'Rijg hem aan het zwaard.' Een andere gladiatoren liep naar hem toe en stak zijn zwaard in de maag van de kleine monnik. Hij viel in het zand, dat rood kleurde van het bloed. Met zijn laatste adem bracht hij nog eenmaal uit: 'In naam van Christus, laat af!'

Een voor een werden de 80.000 mensen in het Colosseum stil. Snel daarna stond een man op en liep weg, daarna nog één en toen steeds meer, en binnen enkele minuten hadden alle 80.000 toeschouwers de arena verlaten. Het was de laatste wedstrijd van de gladiatoren in de geschiedenis van Rome.

Bron: Bible.org