‹ StripteaseHet lied der liederen ›
Ter verdediging van Gregorius Nekschot
Gepubliceerd op 18-05-2008

Soms is het goed om als christen ook eens verder te kijken dan alleen in je eigen groep, de laatste jaren heb ik regelmatig contact met personen die zich ver buiten het beschermde christelijke wereldje bevinden. Er zitten zelfs zeer goede vrienden onder met wie ik vaak beter over het geloof kan spreken dan met christenen zelf. Hieronder een brief van een van deze vrienden over het huidige christelijke politieke klimaat:

Ik geloof dat ik christen ben. Waarschijnlijk niet helemaal volgens de catechismus, maar die timmerman uit Nazaret inspireert me voldoende om te weten dat ik de mammon niet wil dienen - een afwijzing van het kapitalisme die me al een baan kostte toen de onderwijsinstelling waar ik werkte "commercieel ging". Dat ging gepaard met enkele smalende opmerkingen van mijn cheffin ("Kassa! Wat is er nou tegen winst?"), die me verder weinig deden. Hoe vervelend zo'n conflict ook moge zijn, de gelovige weet wat zijn weg moet zijn; smalende opmerkingen zijn krassen op mijn huid maar raken mijn hart niet. Echt geloof geeft energie en kan wel tegen een stootje. De gelovige die bang is voor een sneer, is blijkbaar niet rotsvast in zijn geloof. Een echte gelovige is niet te beledigen.

Dat is niet aan iedereen bekend. Op donderdag 15 mei werd de cartoonist Gregorius Nekschot door de politie aangehouden wegens het beledigen van gelovigen. Uit het persbericht: "Uit het onderzoek is gebleken dat een aantal cartoons die op internet werden gepubliceerd volgens het OM beledigend zijn over moslims en over mensen met een donkere huidskleur. Daarnaast zijn de cartoons naar oordeel van het OM mogelijk haatdragend." Ik vrees dat het OM nog wat heeft bij te leren, en dan bedoel ik niet op het gebied van verzorgd taalgebruik.

Voor we het daarover hebben: ik weet niet of ik de bezoekers van je blog zou aanraden Nekschots tekeningen op het internet op te zoeken. Hij zelf noemt zijn (knap getekende cartoons) "misselijk", en dat zijn ze ook. Ik heb zelden kunnen lachen om zijn getekende commentaar op de multiculturele samenleving, misschien omdat ik een voorstander ben van elke dialoog met andere culturen/religies en ik het niet grappig vind als mijn gesprekspartners belachelijk worden gemaakt. Maar het is Nekschots recht de grenzen van de goede smaak op te zoeken en te overschrijden. Smakeloosheid is geen strafbaar feit.

Het OM beschuldigt Gregorius Nekschot dan ook niet van smakeloosheid maar van racisme en het beledigen van gelovigen. Dat racisme zie ik er niet onmiddellijk in: journalisten, gelovigen, geleerden, politici, de multiculturele samenleving - kortom: alles en iedereen moeten het ontgelden. Er zal heus wel eens een zwarte zijn die Nekschots rauwe behandeling mag ondergaan, maar ik heb niet het idee dat hij er een speciale voorkeur voor heeft. En dat hij gelovigen zou beledigen, is absurd. Een echte gelovige weet dingen zó zeker dat hij niet is te beledigen. Het zou fijn zijn als het OM dat nu eens inzag.

Het probleem is dat het OM niet als enige denkt te kunnen dicteren wanneer gelovigen zich gekwetst moeten gaan voelen. Zoals bekend wil minister Hirsch Ballin het verbod op smadelijke godslastering verbreden - steeds vaker worden christenen neergezet als kleinzerige mensen die bij het minste of het geringste de wet erbij halen. En het is ook algemeen bekend dat onze minister-president onlangs de moslims in ons land gecomplimenteerd met hun waardige reactie op Fitna - alsof moslims intolerante agressievelingen zouden zijn. Het gekke is dat de gelovigen die ik ken - en dat zijn er nogal wat - zonder uitzondering hun schouders ophalen over al die zogenaamde beledigingen, en doorgaan met doen waarin zij goed zijn: Gods liefde tot uiting brengen door verantwoordelijkheid te nemen voor de samenleving.

Diezelfde zorg voor de naaste drijft een Gregorius Nekschot, die misstanden ziet en aan de kaak stelt. Ondanks al zijn rauwheid staat hij dichter bij de gelovige dan Balkenende, Hirsch Ballin en het OM, die moslims en christenen keer op keer neerzetten als mensen met lange tenen. De vraag dringt zich op wie nu de echte karikatuur schetst van religie.


Tags: Politiek
Gerelateerde onderwerpen: Politiek

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!


Mede mogelijk dankzij

Doneer Aantekeningen bij de Bijbel