Ik heb je brief gelezen en inderdaad lijkt het er steeds meer op dat de overheid gaat dicteren wanneer gelovigen zich gekwetst mogen voelen of niet. Ondertussen is het inderdaad zo dat diezelfde overheid zichzelf het recht voorbehoud om wél gelovigen te kwetsen.

In een tolerant land als Nederland mag je verwachten dat als gelovige trouwambtenaren moeite hebben om homo-huwelijken te sluiten hier een andere oplossing voor wordt gezocht, dan deze mensen niet meer aan te stellen of zelfs te ontslaan. Deze gelovige trouwambtenaren doen dit omdat ze God niet willen lasteren, maar worden nu door de overheid gediscrimineerd.

Ook moet het tegenwoordig als normaal worden geacht dat kerkdiensten verstoort worden door ambtenaren, om maar te zwijgen over het feit dat het bouwen van een nieuwe kerk of christelijke school steeds meer wordt tegengewerkt (onder het mom dat het vaak niet past in een bestemmingsplan) of tandenknarsend toegestaan door diezelfde overheid. Als Christus als een hond wordt afgebeeld en er dan toch een organisatie opstaat die dit te ver vind gaan, dan moet het normaal worden geacht dat het OM concludeert dat dit niet als verachtende en honende godslastering kan worden beschouwd.

We leven in een land waar christenen een minderheid vormen en steeds meer vervolgt zullen worden, ook door een “christelijke” overheid. Als een Gregorius Nekschot het een keer voor deze christelijke minderheid opneemt, het zij zo, als dezelfde Gregorius Nekschot deze christelijke minderheid daarna voor schut zet, het zij zo. Ondertussen zal deze christelijke minderheid zich niet meer dan noodzakelijk vermoeien met deze overheidslast, maar zich bezig houden met nuttiger zaken als naastenliefde en het opnemen voor de zwakkeren van onze geestelijk failliete maatschappij.

Ondertussen is mijn slotconclusie over deze overheid: "Mene, mene, tekel, ufarsin'', geteld en beëindigd, gewogen en te licht bevonden, verdeeld en weggegeven. Maar ik vermoed dat zij in deze tekst uit Daniël 5:25 alleen maar geld zien.