Regelmatig hoor je van christenen dat al het slechte van satan is en al het goede van God. Dat deze bewering niet altijd terecht is blijkt uit de volgende overwegingen.

Als een christen bewust zijn eigen gang gaat en daarmee in de problemen komt, is het niet terecht om dit meteen af te schuiven op de satan. Het is niet zo, zoals het opwekkingslied 599 zegt "En wat je nu ook doet", je hebt verstand gekregen en een eigen verantwoordelijkheid, het maakt wel uit wat je doet. Als je tot geloof bent gekomen, dan is dat niet meer op de oude voet doorleven.

Maar hoe ik eigenlijk hierop kwam was dat ik vanochtend in Openbaring 9 vs. 11 het volgende las: "Hun koning is de engel van de onderaardse diepte; zijn naam luidt Abaddon in het Hebreeuws, in het Grieks Apollyon." Abaddon en Apollyon kan vertaald worden als "Vernietiger", en deze werd onder supervisie van God naar de aarde gestuurd. Dit klinkt vreemd, een engel die erop uit wordt gestuurd om te vechten, te vernietigen. Kan dat van God zijn?

Opvallend is dat als we Jesaja 54 vs. 16 er op naslaan we het volgende lezen: "Ik heb de smid geschapen, die het gloeiende vuur aanblaast om gereedschap te vervaardigen voor een zeker doel; zo heb ik ook de vernietiger geschapen, die verderf wil zaaien." Alles is geschapen door God en alles staat onder zijn supervisie en heeft een doel, zelfs als dat doel vernietigen is.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij