In de Bijbel vinden we regelmatig verwijzingen naar het drinken van wijn en andere alcoholische dranken. Ook de gevolgen daarvan, zoals dronkenschap worden regelmatig benadrukt, echter nergens komt dit zo naar voren als in het boek Esther.

Het begint al in het eerste hoofdstuk, waar sprake is van een groot feest, waar men de gasten gaf te drinken in vaten van goud, en het ene vat was anders dan het andere vat; en er was veel koninklijke wijn, naar des konings vermogen. (Esther 1:7) Waar sprake is van wijn die anders alleen voor de koninklijke tafel bestemd was. Opvallend is echter de toevoeging in het volgende vers: En het drinken geschiedde naar de wet, dat niemand dwong; Met andere woorden, men mocht zelf weten hoeveel men dronk, het kon dan ook niet anders dat deze feesten zich kenmerkten als drankgelagen, wat ook uit het vervolg blijkt. Na zeven dagen, toen des konings hart vrolijk was van den wijn, werd de vrouw van deze koning erbij gehaald zodat hij met haar grote schoonheid kon showen. Deze vrouw had daar blijkbaar niet zo'n zin in, temeer daar volgens sommige theologen zij zich volledig naakt met alleen een kroon zicht moest tonen, en werd zo één van de eerste feministen die in opstand kwam tegen haar man.

De dronken menigte was het hier niet mee eens en dwongen de koning maatregelen te treffen. Er werd een beruchte wet van Meden en Perzen uitgevaardigd, waarbij de koningin werd verbannen. We ons moeten afvragen wat de normen en waarden van dit soort wetten zijn, als ze tijdens dronkenschap worden gemaakt. In ieder geval waren de gevolgen enorm, als we de rest van het boek lezen zien we dat de koning, nadat hij zijn roes had uitgeslapen, achteraf toch wel spijt heeft, maar niet terug durft of wil komen op zijn eerdere besluit, dus wordt er een razzia georganiseerd in zijn hele land waarbij de knapste vrouwen worden ontvoerd, voor de harem van de koning. Men zoeke voor den koning jonge dochters, maagden, schoon van aangezicht. (Esther 2:2) De nadruk ligt hier op de lichamelijk schoonheid, er wordt niet naar de geestelijke eigenschappen gekeken. Blijkbaar was de "verzameling" in de harem niet voldoende. Uiteindelijk werd na deze daad nogmaals een groot drankgelag georganiseerd, welke typerend de maaltijd van Esther (vs.18) wordt genoemd, waarna het land eindelijk “rust” kreeg. Waarschijnlijk bestond die rust in vrijstelling of vermindering van belasting of van militaire dienst en druk, echter de verzameling vrouwen in de harem werd nog regelmatig uitgebreid (vs.19).

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij