Zo was ik al een tijdje op zoek naar de Johannesbroodboom, waarvan ik een aantal foto's wilde nemen. Via een hovenier werd ik erop geattendeerd dat er een paar stonden bij een boomkwekerij. Dus vorige week, het zonnetje scheen, ik er naartoe en één van de medewerkers was zo vriendelijk om me hen te laten zien. Echter zo'n boomkwekerij is toch wel iets groter dan mijn achtertuin en na klein uur met de medewerker in een auto door de kwekerij te hebben gereden en na vele telefoontjes met zijn collega's hadden we de bewuste boom nog steeds niet gevonden en moesten we onze zoektocht opgeven. Een paar dagen later werd ik door een andere medewerker gebeld dat ze de bewuste boom hadden gevonden, wat een service en dan te bedenken dat ik de boom niet eens ging kopen! Helaas waren de bomen niet geschikt voor een goede foto, maar ik mocht altijd terugkomen.
Ik vertelde dit verhaal aan mijn vader en die zei dat er één bij hem in de straat stond. Dus wij erop af, helaas de peulen die deze boom had leken wel in de verste verte op die van de gezochte Johannesbroodboom, maar het was overduidelijk een andere boom. De eigenaar van de tuin, die erbij kwam staan, terwijl ik foto's van de boom maakte, zei dat het een Acacia was. Echter ook dat bleek niet het geval, het was een Robinia. Nu is deze vergissing begrijpelijk, in mijn flora is daar zelfs een alinea aan gewijd: In de namen der geslachten heerst bij niet-plantkundigen een eigenaardige verwarring: het geslacht Acacia wordt in de wandeling steeds Mimosa genoemd, terwijl de naam Acacia wordt gegeven aan het geslacht Robinia, dat niet tot deze familie, maar tot de Vlinderbloemenfamilie behoort.
Zo blijkt dat het schrijven van een boek heel wat veldwerk met zich meebrengt, waarbij je heel veel aardige mensen tegenkomt die je verder willen helpen. En soms met heel veel geduld vind je dan toch de juiste boom of plant.
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!