Vannacht droomde ik dat er eens een Landeigenaar was die de streek Fela in bruikleen gaf aan een aantal kleine Keuterboertjes, met als enige voorwaarde dat ze het goed zouden beheren volgens zijn Regels totdat zijn Zoon het zou overnemen. Maar zoals het vaak gaat, de Zoon kwam niet en de Keuterboertjes vergaten langzaam de Regels en dachten op een gegeven moment zelfs dat het land van hen was. Sommigen beheerden hun stukje land goed, maar anderen veronachtzaamden het waardoor het grootste gedeelte van deze prachtige omgeving langzaam verwaarloosde, overal kwam er onkruid op.

De boertjes waren ontevreden en er waren verschillende Beroerselen, op een gegeven moment kwamen ze bij elkaar en zeiden dat het zo niet langer ging en ze waren het erover eens dat er nieuwe Regels moesten komen om de boel weer netjes te maken. Zodoende werden er enige Hervormingen doorgevoerd en aanvankelijk met groot succes, de tuintjes werden opgeknapt en lagen er weer geordend bij. Zelfs de gedachten van de boertjes werden geordend, want er moest wel privacy zijn en tussen de tuintjes werden hoge schuttingen geplaatst. De wegen zelf werden minder goed onderhouden en de verschillende Kooplieden reden er soms naast over het riet, dat daardoor knakte. Op een gegeven moment zeiden dat dit zo niet langer door kon gaan, er werd een hoop geld tegenaan gesmeten en dankzij nieuwe Regels werden de wegen geasfalteerd, de bermen Hersteld en er waren zelfs weer Pinksterbloemen te zien.

De Boodschap naar andere streken was dat Fela na jaren weer bereikbaar was en heel geschikt was voor het toerisme. Helaas lieten de vele Buitenmensen die kwamen picknicken wel rommel achter langs de bermen van de verschillende wegen en de beek raakte langzaamaan dichtgeslibd. Om die reden werd volgens een nieuwe Regel er allemaal Rode containers in het landschap geplaatst. De kippen en de koeien die van deze vervuiling ziek konden worden, werden op een Humanistische manier afgemaakt, want het is toch wel zielig om die dieren te zien lijden. Bovendien stoorden deze Buitenmensen zich eraan dat de verschillende uitgaansgelegenheden niet iedere dag open waren, de Keuterboertjes mochten geen Rustdag hebben om bij te komen van de drukte. De Buitenmensen hadden het beste voor, zoals je kan zien en ze waren heel tolerant voor de Keuterboertjes. Er waren wel een paar oude Protestanten die hier tegen in gingen, maar die werden snel de mond gesnoerd, want ter compensatie bouwden de Buitenmensen mooie gebouwen met groene daken erop waar men mosselen kon krijgen en bovendien werd besloten dat die lawaaierige klokken niet meer gebruikt mochten worden.

Er was zelfs een Doorbraak onder de Keuterboertjes toen een Koopman in een sporthal bijeenkomsten ging organiseren, dat was heel wat geriefelijker dan bij een walmende Kandelaar of op een Kruispunt bij elkaar te komen en de vele problemen met elkaar te bespreken. Want problemen waren er, om een één of andere reden had men het gevoel dat het hier vroeger veel mooier was dan nu. Weliswaar waren er geen kuilen meer in de grote Rechte weg, maar uit veiligheidsoverwegingen zat deze nu vol drempels en overal stonden verbodsborden en stoplichten. Maar de mooie tuintjes waren verdwenen achter grote schuttingen, de bermen waar eerst nog Pinksterbloemen groeiden waren omgedoopt tot stenen bermen. Het water van de zachte regen, welke vroeger via allemaal slootjes in de beek kwamen, kon niet meer weg en regelmatig waren er wadi's die het laatste groen meesleurden in hun alles vernietigende stroom. De mensen die vroeger lief en aardig waren werden hard en de laatste Keuterboer moest stoppen met zijn boerderij vanwege een grote crises en ging naar het dorp waar hij in elkaar werd geslagen.

Toen droomde ik dat tijdens de verjaardag van de Zoon van de Landeigenaar, dat deze terugkwam van zijn grote Reis. Hij zag allemaal kleine elektrische lampjes branden en op de hoeken van de straten waar vroeger mooie bomen groeiden stonden nu allemaal plastic bomen. In plaats van het mooie klokkenspel hoorde Hij allemaal geschetter uit luidsprekers. Werd er vroeger op zijn verjaardag nog allerlei voedsel weggegeven aan arme mensen, nu zag Hij dat allerlei prullaria werd verkocht. Terwijl Hij zo door de straten liep, tussen al die vreemde feestvierende mensen, kwam hij in een stil straatje waar Hij de beroofde Keuterboer zag liggen op de grond. Toen pakte Hij zijn jas, deed die om hem heen en nam hem mee naar zijn paleis, waar Hij het Keuterboertje verder verzorgde.

Toen ik wakker werd, vroeg ik me af of het wel een droom was...