De afgelopen maanden is regelmatig door verschillende schrijvers aandacht besteed aan het Darwin-jaar. Deze keer Drs. (R)obert H.A. de Jong aan het woord:

In bijna elk biologieboekenreeks voor middelbaar scholieren vind je het terug. Het zijn de vier grootste iconen van de evolutieleer. Het helpt om middelbare scholieren ervan te overtuigen dat het leven, en ook de mens in het bijzonder het resultaat is van een willekeurig en doelloos natuurkundig proces. Dit proces had niet het leven en dus ook de mens niet tot doel. Het creëert een gevoel dat het leven spontaan ontstaan is. Een ontwerper is er niet nodig, die een vooraf opgesteld plan had, en daarna dit plan tot uitvoering bracht. De vraag is of dit niet wat al te kort door de bocht is. Heeft de evolutieleer gebaseerd op het Darwinisme levensvatbaarheid?

De eerste icoon van de evolutie: het Miller-Urey-experiment

Het eerste beeld in de biologieboeken is het beeld van het Miller-Urey-experiment uit 1953 waarin Stanley Miller en Harold Urey aantoonden dat aminozuren, (zoals glycine, suikers en lipiden en sommige bouwstenen voor nucleïnezuren de bron van onze DNA), spontaan kunnen ontstaan als je een week elektrische ontladingen door een goedje van waterdamp, methaan en ammoniak heen laat gaan. In die tijd veronderstelde de wetenschap dat onze aardse dampkring miljarden jaren geleden ook uit deze oeratmosfeer bestond. Tegenwoordig is bij elke wetenschapper ervan overtuigd dat dit een onjuist idee is geweest. Als deze dampkring er al ooit is geweest dan was het kooldioxide, stikstof en waterdamp. Als je daar bliksem doorheen leidt, dan maak je formaldehyde en cyanide. Dat is niet bepaald geschikt voor een natuurkundige bron van het leven. Dit icoon wordt tot de dag van vandaag dus onterecht gebruikt in onze biologieboeken. Het is misleidend.

Los daarvan is de kans verbijsterend klein dat je op basis van een natuurlijk selectieproces uit de elementen eerst aminozuren creëert, om vervolgens door te schakelen naar de veel complextere eiwitmoleculen en om dan nog eens de stap te maken naar de eerst levende cel. Het is een kwestie van de juiste onderdelen op de juiste manier, op het juiste tijdstip en plaats bij elkaar brengen, zonder dat er verkeerd materiaal bij aanwezig was. Dan mag ons heelal onmetelijk groot zijn en een gevoel geven dat het er moet wemelen van het leven. De kans dat het door toeval bijeen kwam is echter onmeetbaar klein. Het leert dat de mens niet door toeval ontstaan kan zijn. Het leert niet dat we uniek zijn. Dat ligt aan het plan dat de Ontwerper had met het heelal.

De tweede icoon van de evolutie: Darwins boom

Darwin tekende in zijn wereldberoemde boek “De oorsprong der soorten” een boom waarin je de evolutie terug vind van de allereerste eencellige tot de meest complexe zoogdieren, waaronder de mens. Zolang er maar miljarden jaren de tijd is en gunstige veranderingen voor de leefomgeving bewaard bleven kom je zo uiteindelijk “van zand tot klant” als ik het zo mag zeggen.

De miljoenen fossiele vondsten ondersteunen tot de dag van vandaag dit idee van Darwin niet. Neem b.v. de Cambrium explosie. Dit wordt ook wel de oerknal van het leven genoemd. Op dit moment ontstonden er binnen afzienbare tijd de meest complexe en diverse vormen. Duurde de Cambrium periode 24 uur, dan ontstonden al deze vormen van het leven binnen de eerste minuut. Dat getuigd niet van langzame veranderingen. Het getuigt wel van schepping door de Ontwerper. Opnieuw een foto die de biologieboeken van onze middelbare scholieren niet zo mogen sieren.

De derde icoon van de evolutie: Haeckels embryo’s

Haeckels maakte in 1874 tekeningen van embryo’s. Als bekend illustrator zette kijk zo de embryo’s van de vis, salamander, schildpad, kip, varken, koe, konijn en de mens naast elkaar in drie ontwikkelingsstadia. Allen hadden ook iets wat leek op kieuwen. Hij wilde hiermee aantonen dat deze organismen een gemeenschappelijke voorouder moeten hebben gehad en wel de vis, en zo geeft het dit beeld nog steeds aan onze jeugd anno 2009. Het werd gezien als een bewijsstuk voor het Darwinisme. De tekeningen zijn echter vervalst. Haeckels had sommige houtsneden gedupliceerd omdat hij van de theorie erachter al overtuigd was. Ook heeft hij kleine aanpassingen gedaan om ze beter op elkaar te laten lijken. Daar komt bij dat hij juist de mooiste voorbeeld geselecteerd had om na te tekenen. Ten slotte heeft Haeckels altijd beweerd dat dit de eerste ontwikkelingsstadia zijn van deze embryo’s, terwijl dit het tweede deel is. De embryo’s lijken helemaal niet op elkaar bij dit deel van de ontwikkeling van een embryo en tonen dus juist aan dat er geen gemeenschappelijke voorouder moet zijn geweest.

En dan nog iets. Als je een auto bouwt en in gebruik neemt, dan kom je achter de gebreken van die auto. Een half jaartje later zie je de verbeterde versie ook op de weg rijden, en zo na een aantal jaren de opeenvolgende modellen. Als hier een darwinistisch proces aan ten grondslag ligt, dan moet je aantonen dat er op de één of andere manier de natuurkrachten van oxidatie, wind, water en zwaartekracht het ene model doet veranderen in zijn opvolger. Ofwel de veranderingen als zodanig van de auto kun je niet als bewijs aanvoeren dat het darwinisme klopt. Het proces daartoe wel. Dat kan een gemeenschappelijke afstamming hebben, of een gemeenschappelijke ontwerper zijn van de auto. Veranderende auto’s bewijzen dus niets op zichzelf. Dat is onwetenschappelijk. Het gaat om het overgangsmechanismen.

Het is bij de wetenschap bekend dat de tekeningen onwetenschappelijk zijn en toch vind je ze nog steeds in de leerboeken terug.

De vierde icoon van de evolutie: de archaeopteryx

De archaeopteryx is de laatste icoon die je veel in de studieboeken van onze jeugd terugvindt. Dit is het voorbeeld waarmee je aantoont dat er tussenvormen zijn geweest. In dit geval gaat het om de tussenvormen van de vogel en de reptiel. Weet dat dit ook zo’n beetje het enige tussenvorm is die we kennen te midden van de brei aan fossiele vondsten. Waar zijn al die andere fossiele tussen vormen? Het fossielenbestand is één groot gatenkaas.

En wat dacht je van het vogelbekdier. Niemand vind dit een overgangsvorm. Die huppelt gewoon op de Aarde rond. En als je het fossiel van de archaeopteryx goed bekijkt zie je dat het gewoon een vogel is met veren. Het is geen overgangsvorm. De eerste fossielen van reptielen werden trouwens pas op een later tijdstip in de geschiedenis gevonden.

Zonder verder in detail te treden kun je ook de tekeneningen van aap tot mens als onwetenschappelijk beschouwen. De Nederlandse wetenschapper Eugene Dubois deed in 1891/1892 opgravingen van botten in Indonesië. Na datering van de botten is dit de basis geweest voor de zogenaamde Javamens; een voorouder van ons mensen. De botten en later een schedel, een dijbeen en drie tanden waren aanleiding tot plaatjes waarin je de aap langzaam maar zeker ziet veranderen in een mens. Met beeldbewerking kan tegenwoordig veel, maar het heeft verder geen wetenschappelijke basis. Inmiddels is aang

etoond dat de Javamens een hersenpan heeft waar met gemak de hersenen in passen van de mens van tegenwoordig en dat de Javamens een authentiek lid van de menselijke familie moet zijn geweest.

Conclusie

Wetenschap is het zoeken naar waarheid. Het is daarbij niet van belang waar dit toe leidt. Dat maakt wetenschap nu juist zo spannend. De praktijk is weerbarstig. Met de vooringenomen stelling dat het leven is ontstaan zonder een Ontwerper / Schepper worden ontdekkingen ingepast in deze levensfilosofie. Het Darwinisme, in welke vorm dan ook, houdt hierdoor hardnekkig stand, ondanks de achterhaalde en verdraaide feiten.

Wel zie je dat steeds meer kosmologen, natuurkundigen en biologen openlijk erkennen dat wetenschap een intelligent ontwerp aantoont. Het onderzoeken van Zijn schepping leidt dus niet per definitie af van de weg van de God van de Bijbel. Bewijzen kun je het niet maar het is veel aannemelijker dat jij dit kan lezen omdat je met voorbedachten rade ontworpen bent, dan dat je voorouders door een kansspelletje ontstaan zijn.

Drs. (R)obert H.A. de Jong

Voorzitter sterrenvereniging Astra Alteria

www.AstraAlteria.nl

redactie @ AstraAlteria . nl