Laodicea was een stad in Frygia aan de rivier de Lycus, nier ver van Colosse. Uit de Bijbel weten we dat er een christelijke gemeente was (Col 4:13-16; Opb 3:14-16).

Het Oude Laodicea was een beroemd kuuroord voor welgestelde Grieken en Romeinen, omdat het water geneeskrachtige mineralen bevatte en het hete water bovendien een gunstige uitwerking had op sommige ziekten. Het water stroomde via een Romeins systeem van aquaducten over de terrassen van de heuvelstad heen en via kleine geultjes bereikte het de vlakte waar Laodicea lag. Daar bleek het water lauw geworden te zijn en hier wordt door Johannes naar verwezen in Openbaring (3:15-16): Ik weet uw werken, dat gij noch koud zijt, noch heet; och, of gij koud waart, of heet! Zo dan, omdat gij lauw zijt, en noch koud noch heet, Ik zal u uit Mijn mond spuwen. Ook tegenwoordig is het hete water van de warmwaterbronnen van Pamukkale lauw als het Laodicea bereikt. Het is noch heet, noch koud.

In 62 n.C. werd de stad door een aardbeving verwoest en Laodicea was zo rijk dat zij de hulp van de keizerlijke regering weigerde en de burgers de stad op eigen kosten herbouwden. Zij voelden zich "rijk en hadden aan niets gebrek". Deze aardbeving is een indicatie wanneer het Bijbelboek Openbaring op zijn laatst is geschreven. Dit moet voor de aardbeving zijn geweest, anders was het zeer waarschijnlijk wel in Openbaring genoemd.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij