Bij uitspraken over een land van melk en honing denkt men direct aan Israël, en men denkt dan meteen aan de verspieders die aan Mozes het land zo beschreven (Num 13:27). Het is interessant dat in de Bijbel ook een andere plaats zo genoemd wordt. Dathan en Abiram noemen nl. in Num. 16:13 het gebied Gosen "een land, van melk en honig vloeiende".

Uit de beschrijving van de verspieders zou je de indruk kunnen krijgen dat "een land van melk en honing" een gebied is met rijke agrarische gronden. We denken dan vooral aan de druiven, granaatappelen en vijgen die ze mee terugnamen (Num 13:23).

De vraag is echter of alleen dit ermee wordt bedoeld. De opmerking van Dathan en Abiram zette me aan het denken, want Gosen was een gebied dat afgezonderd was van de gecultiveerde gebieden van de Egyptenaren. Immers om die reden mochten Jakob en de broers van Jozef zich daar vestigen (Gen 47:6), omdat ze dan geen ergernis waren voor de Egyptenaren (Gen 46:34). Het gebied lag aan de rand van de Sinaï woestijn en (tenzij met goede irrigatie) niet geschikt om te cultiveren, daarentegen was het uitermate geschikt voor de kudden van herders vanwege de vele weiden. Ook nu nog zien we in deze gebieden regelmatig kudden schapen. Nu moeten we hierbij niet denken aan de grazige weiden van Nederland, hieronder een foto van grazige weiden in de Judeawoestijn:

Het is een gebied dat vrij ruig er uitziet, maar goed genoeg voor schapen en geiten. Het is ook in deze gebieden dat men wilde honingraten vind, welke een welkome aanvulling waren voor de herders op de melk en het vlees van de schapen en geiten.

Ik denk dan ook, omdat de meeste Hebreeërs net als hun voorvaders herders waren,  dat met een land van melk en honing in eerste instantie wordt gewezen op deze kenmerken van het land en niet op de agrarische  gebieden. Dat laatste was een extraatje wat ze zeker gewaardeerd zullen hebben.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij