Het  Nimrod kasteel (Kal'at al-Subeiba), is gelegen in het noorden van de Golan, op een bergkam ongeveer 800 meter boven de zeespiegel. Het kasteel is vernoemd naar de Bijbelse held, de jager Nimrod (Genesis 10:8-9), die volgens de plaatselijke traditie, op deze top woonde. Het fort zelf kijkt uit over de diepe, smalle vallei die de Hermon van de Golan-hoogvlakte en de weg tussen de Galilea met Damascus scheidt.

De vesting werd gesticht in de middeleeuwen door de Kruisvaarders, om de nabij gelegen stad Banias (het vroegere Caesarea Philippi) te verdedigen tegen de islamitische invasies. Na verovering door de islamieten, werd de vesting door de heersers van Damascus herbouwd om de grens te verdedigen tegen de kruisvaarders. Gedurende de 12de en 13de eeuw wisselde het fort regelmatig, door de vele oorlogen, van eigenaar, maar werd voortdurend herbouwd en verder versterkt.

De vestingwerken volgen de contouren van de lange, smalle richel en zijn ook nu nog goed  zichtbaar. Het fort meet ongeveer 420 meter in lengte en 60-150 meter in  de breedte en is gebouwd van zorgvuldig uitgehouwen grote vierkante stenen. Langs de wanden en dan met name aan de zuidkant waar extra versterkingen nodig waren,  zijn een groot aantal rechthoekige en halfronde torens, overdekt met spitse bogen. Water werd opgeslagen in de uit de rotsen gehouwen en gepleisterde zwembaden onder het fort, welke bereikbaar zijn via beveiligde trappen en zodoende garant stonden voor de levering van water ten tijde van belegeringen.

Uitkijkend over de hoge, oostelijke rand van de vesting stond een groot bastion, van 65 bij  45 m. welke werd beschermd door enorme rechthoekige torens. In het westen werd het gescheiden van de hoofdvesting door een gracht, met als enige toegang een brug. Het bastion diende als woonruimte voor de commandant van de vesting; en in tijden van beleg was het een extra verdedigingslinie.

In 1993-94, werd het puin welke de vesting-poort aan de westelijke kant blokkeerde opgeruimd door archeologen.  Aan deze kant, bleek een diepe gracht in de rots te zijn uitgehakt en waarschijnlijk werd de toegang beschermd met een ophaalbrug. Volgens een inscriptie in de poort werd deze in 1230 gebouwd door de Ayyubidische leider al-Aziz Othman.  Goed bewaard zijn de dubbele deuren die konden worden dichtgemaakt met houten balken, aangebracht in de groeven in de deurposten. Daarnaast zijn er nog restanten gevonden van een valhek. Volgens fragmenten van een Arabische inscriptie werd de toren in 1275 gerestaureerd door sultan Baibars.

Aan het einde van de 13de eeuw, met de islamitische verovering van de havenstad Akko aan de Middellandse Zee, was het einde van de kruistochten en verloor het Nimrod fort zijn strategische functie en raakte in verval.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij