Schoonheid bij een vrouw zonder verstand

is een gouden ring in de snuit van een varken.

Spreuken 11:22 (NBV)

Vroeger werden er ringen door de neuzen van varkens gedaan, om daarmee te voorkomen dat ze in de grond zouden woelen. Maar waarom wordt een knappe vrouw die redeloos is (een correctere vertaling van de SV) vergeleken met een gouden neusring?

In die tijd was het de gewoonte dat vrouwen ringen in hun rechter neusvleugel droegen. Volgens de toen geldende maatstaf werd de schoonheid onder andere afgemeten aan de grootte en de kostbaarheid van de ring. De auteur van Spreuken wil hiermee aangeven dat de schoonheid hem niet zit in de sieraden of andere uiterlijke opsmuk, maar wijst naar de innerlijkheid van de vrouw, nl. of ze verstandig is. In Spreuken 31 zien we dit verder uitgewerkt waaraan een perfecte vrouw voldoet.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij