Van de week had ik een korte email wisseling met iemand en daarbij kwam het argument naar boven dat in de Bijbel veelal positief over het dragen van sieraden wordt gesproken, terwijl in onze christelijke westerse cultuur daar op zijn minst een weerzin voor is. Als we de diverse passages waar sieraden worden genoemd in de verschillende vertalingen bestuderen dan heeft het alle schijn dat zij flink hebben geworsteld met het benoemen van de verschillende sieraden. Een neusring zul je dan ook niet tegenkomen, meestal blijft het bij vage beschrijvingen als voorhoofdsversiersel of sieraad.

In Genesis lezen we dat Abraham via zijn dienaar aan de toekomstige vrouw van zijn zoon allerlei sieraden geeft (Gen 24). In die cultuur was het de gewoonte om een bruidsschat te geven en de toekomstige vrouw sieraden. Hoe meer dure sieraden des te meer status had de man en kon zijn bruid verwachten. Daarnaast was het geven van sieraden door de man een respect tonen voor zijn vrouw.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat Laban, de broer van Rebekka, geïnteresseerd was in de persoon die met zulke dure sieraden rondstrooide. We weten uit de geschiedenis met Jakob en zijn dochters, dat hij erop belust was om snel rijk te worden en aanzien te verkrijgen. In dit Bijbelgedeelte zien we dat ook terug. Maar belangrijker is dat Abraham, geheel volgens zijn cultuur, bereid was om zijn toekomstige schoondochter het beste van het beste te geven. Het is moeilijk om te zeggen hoe die sieraden er precies uitzagen, hoewel uit archeologisch onderzoek verschillende prachtstukken tevoorschijn zijn gekomen. Op de website Bedouin Jewelry vinden we veel achtergrondinformatie en foto's die een beeld vormen. Hieronder een opgesmukte bruid uit Afar (Ethiopië) die een redelijk beeld geeft hoe Rebekka eruit zou hebben kunnen zien.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij