Een paar jaar geleden had ik er al over geschreven, het omhakken van bomen. Ik betoogde toen hoe jammer het is als een boom omgehakt moet worden en dat was dan ook een van de redenen waarom ik zolang heb gewacht om een boom in mijn tuin om te hakken.

Ieder jaar hadden we minder zon in de tuin en ieder jaar hadden we een grotere laag met bladeren op de grond. Maar vandaag heb ik toch maar de bijl (of beter de zaag) gepakt en begonnen met omzagen. Mijn dochter skypte nog vanuit Argentinië dat ik dat niet kon maken, ze had er vroeger nog ingeklommen en er waren nog zoveel andere herinneringen.

Maar na een dag van zagen, hakken, sjouwen zijn eindelijk alle takken eraf, met als resultaat een kleine berg aan hout en het enige wat nu nog over is, is de stronk die binnenkort uit de grond gaat.

Het idee is om hier een moerbeiboom neer te zetten, die hoop ik niet zo hoog wordt en bovendien nog eens jaarlijks heerlijke vruchten geeft. En het allerbelangrijkste, het is een Bijbelse boom.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij