Vanochtend terwijl ik in mijn RSS-reader de "koppen aan het snellen" was, kwam ik de volgende twee berichten tegen: ‘Christenen beschermen door diplomatieke initiatieven op te drijven’ en Nederland halveert aantal partnerlanden. Uit het eerste bericht maak ik op dat via onder meer diplomatieke initiatieven christenvervolging moet worden tegengaan. Terwijl het tweede bericht opsomt welke landen van Nederland ontwikkelingshulp krijgen EN om die reden partnerlanden worden genoemd.

Over het algemeen ga je een partnership aan met iemand, een organisatie of een land omdat je daarmee gaat samenwerken omdat je een zelfde visie erop nahoudt. Wat opvalt is dat maar liefst 8 van 18 landen/gebieden in de top-50 van christenvervolging staan: Afghanistan, Bangladesh,  Ethiopië, Indonesië, Jemen, Palestijnse Gebieden, Sudan en Vietnam. Bij mij kwamen dan ook de vragen op wat wordt bedoelt "Christenen beschermen door diplomatieke initiatieven op te drijven" en "partnerlanden". Het kan toch niet zo zijn dat we landen financieel ondersteunen, terwijl (al dan niet met dat geld) kerken in brand worden gestoken, christenen (en andere minderheden) worden vervolgd en uitgemoord.

Helaas worden in krantenberichten meestal niet de meest belangrijke dingen gezegd en het kan heel goed wezen dat onze regering deze ontwikkelingshulp onder scherpe condities geeft, inclusief een clausule waarin staat dat per direct iedere vorm van christenvervolging moet stoppen. Maar na wat zoeken op internet kon ik dit soort condities niet vinden. Ik vrees dus dat via deze steun wij Nederlanders ons (in)direct schuldig maken aan vervolging.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij