Gisteren schreef ik al iets over het verbod op onbedwelmd slachten en wat dat voor impact heeft op het Joods-religeus slachten. Vandaag geef ik een samenvatting van een Factsheet die is uitgegeven door het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap, het volledige rapport is hier te vinden.

Dier – Mens De PvdD wil aan dieren mensenrechten toekennen. Dit is de grondslag voor het wetsvoorstel. Echter, hoe belangrijk dierenwelzijn ook is, een dier is geen rechtssubject, maar een (bijzonder) rechtsobject (advies Raad van State (31 571‐4 par. 1). Als het dier gelijk staat aan de mens, heeft de mens niet het recht het dier te houden, laat staan voor consumptie te doden; op welke wijze ook! Alleen daarom al kan het PvdD‐wetsvoorstel onmogelijk gesteund worden.

Wetenschappelijk onderzoek ‐ onvoldoende gefundeerde conclusies

• Bij de beargumentering van het verbod op onbedwelmd slachten, baseert de indiener zich op onevenwichtige en wetenschappelijk onvoldoende gefundeerde conclusies. Zij gaat bovendien voorbij aan onderzoek vangezaghebbende wetenschappers, dat de Joods‐religieuze slacht als zeer humaan en diervriendelijk beoordeelt.
• In het Initiatief‐Thieme en ondersteunende onderzoeken worden wetenschappelijk ongefundeerde en onbewezen aannames gedaan over begrippen als “lijden” en “pijn”. Tevens wekt het voorstel de oneigenlijke schijn van consensus onder wetenschappers over het (verlies van) bewustzijn bij dieren na het onbedwelmd toebrengen van de halssnede. Zo wordt er een ondeugdelijke basis gepresenteerd voor de beoogde verplichting tot voorafgaande bedwelming en een feitelijk verbod op de sjechieta.

Feiten en fictie rond de sjechieta (Joods‐religieuze slacht)

• Waar de wetgever van mening is dat het onbedwelmd ritueel slachten volgens de Joodse ritus op gespannen voet zou staan met het dierenwelzijn, zal eerst moeten komen vast te staan dat deze dieronvriendelijk is, vermijdbare pijn teweeg brengt en vermijdbaar leed aan dieren veroorzaakt, alvorens dit bij wet te verbieden.
• De onbedwelmde slacht vertegenwoordigt minder dan 1% van het totale aantal in Nederland geslachte dieren. Voor het dierenwelzijn zet een verbod op onbedwelmd slachten geen zoden aan de dijk. De sjechieta (Joods‐religieuze slacht) in ons land is bovendien minder dan 1 promille van de onbedwelmd geslachte dieren, namelijk slechts 1.000 ‐ 2.000 dieren per jaar.
• Het Initiatief‐Thieme suggereert een te verwaarlozen onderscheid tussen de sjechieta en de slacht volgens de islamitische ritus. Daarmee wordt voorbij gegaan aan essentiële Joods‐wettelijke uitgangspunten op het gebied van opleiding, vakbekwaamheid, toetsing, toezicht, kwaliteitscontrole en de verankering van het dierenwelzijn in de Joodse wet‐ en regelgeving.
• Het slachten behoort, net als het houden van rust op de Sabbat, het onderwijs en het begraven tot de kern van de Joodse identiteit. Er is voor religieus levende Joden geen alternatief om vlees te eten dan vlees dat is geslacht door middel van een halssnede en verbloeding. Bedwelming is hierbij niet toegestaan. Ook bedwelming die reversibel is, laat het Jodendom niet toe.
• Ten aanzien van met name de Joodse godsdienst en de Joodse gemeenschap gaat de indiener uit van onjuiste uitgangspunten en veronderstellingen.

Vrijheid van godsdienst

• Een feitelijk verbod op onbedwelmd slachten vormt een ernstige inperking van de godsdienstvrijheid, zoals deze is vervat in de Grondwet en het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens en al 375 jaar door de Joodse gemeenschap in Nederland wordt beleefd. Het is feitelijk geen beperking van dit recht, maar een totale ontzegging van dit recht. Een verbod op deze geloofsuiting is bovendien pure symboolpolitiek, die een minderheid in de samenleving onevenredig zwaar en gevoelig zou treffen.

De rest van het volledige rapport is hier te vinden en zeer de moeite waard van het lezen.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij