‹ Het nest van de zwaluwStudiebijbel organiseert Symposium over Prediker ›
De belofte
Gepubliceerd op 22-08-2011

Er komt een Heerser over de mensen, een Rechtvaardige,

     een Heerser in de vreze Gods.

Hij is als het licht van de morgen,

     wanneer de zon opgaat,

een morgen zonder wolken;

     als de glans na de regen,

          die gras laat opkomen uit de aarde.

Hoewel mijn huis zo niet is bij God,

     heeft Hij mij toch een eeuwig verbond gesteld,

          in alles geordend en bewaard.

Voorzeker, daarin is al mijn heil en al mijn vreugde,

     hoewel Hij het nog niet laat opkomen.

Maar de nietswaardigen zijn alle als doornstruiken,

     die weggeworpen worden;

          want met de hand kan men ze niet pakken.

Maar ieder die ze wil aanraken,

     voorziet zich van ijzer of hout van een speer;

          ze worden ter plekke volledig met vuur verbrand.

2 Samuel 23:3-7

De laatste woorden van mensen zijn altijd interessant, omdat het vaak iets zegt over de persoon zelf. Sommige zijn humoristisch, sommige zijn triest. Wat me opviel is dat de laatste woorden van personen in de Bijbel meestal niet zomaar een losse kreet is. Vaak is het een zegening, een belofte voor de nabestaanden, terwijl aan de andere kant het soms een vervloeking is voor degenen die tegen hen waren.

Kijken we naar de beroemde laatste woorden van David en we zouden niet weten dat dit in de Bijbel stond, dan zouden we kunnen denken dat dit uit een van de boeken van Tolkien komt, uit een van de boeken waarin de grote koning van weleer een belofte doet aan zijn volk dat ooit iemand hen zal regeren, die beter en rechtvaardiger is dan hijzelf. Die de nietsnutten, de criminelen, de vijanden zal verslaan. Kortom de heerser waar ieder volk op zit te wachten.

Lezen we Bijbeltekst nauwkeurig dan zien we dat deze woorden niet van David zelf zijn, maar zijn geïnspireerd door de Heilige Geest zelf. Deze laatste woorden geven de belofte dat er een Messias zal komen die het volk Israël zal redden, zal zorgen dat ze weer in ere hersteld zullen worden. Tevens klinkt in het laatste gedeelte de vloek, het rechtspreken over degenen die tegen het volk Israël zijn. Mensen die in het kernachtige Hebreeuws als "nietsen" worden bestempeld, die het volk met hun venijnige doornen hebben omsingeld en beschadigen. Een vijand die vernietigd zal worden.

Het is goed te beseffen, dat nu Israël van alle kanten wordt bedreigd door vijanden en wordt verguist in de media, deze oeroude laatste woorden voor veel Israëliërs nog steeds springlevend zijn. Het zijn deze woorden die na de Tweede Wereldoorlog een vernieuwde belofte zijn geworden.


Tags: 2 Samuel, David, Israël, Uncategorized

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!


Mede mogelijk dankzij

StudieboekenStudieboeken