U mag geen kwaad spreken van de leider van uw volk - Handelingen 23:5

Vandaag las ik in het ND dat Polen Duitsland omarmt als (economische) leider van de Europese Unie (EU).

Natuurlijk doet het verleden nog pijn, maar de Polen schijnen daar overheen gegroeid te zijn.

Persoonlijk heb ik de oorlog (en de nasleep daarvan) niet meegemaakt, dus heb ik geen innige haat tegen het Duitse volk of iets dergelijks.

Wel heb ik moeite met het idee dat er één land de leiding neemt over Europa, op welk punt dan ook.

We zien die strijd al vanaf 1792 - of eigenlijk al 1667 met Lodewijk XIV.

Telkens met een korte tussenpoos (1815 tot 1830, 1930 tot 1848, 1848 tot 1853, 1854 tot 1870, 1871 tot 1914 en 1919 tot 1939).

Wie deze jaartallen ziet, en de geschiedenis kent, zal waarschijnlijk weten dat het niet precies telkens dat jaar weer begon, maar dit zijn de officiële jaartallen.

Mogelijk dat er in de tussentijd nog steeds een soort "lust for Power" was bij sommige landen.

Omwille de "Balance of Power" heeft een leider nooit Europa kunnen overnemen.

Nou lijkt de EU toch wel het ultieme gevoel van Balance of Power. Iedereen heeft iets te zeggen en iedereen heeft invloed.

We zien hoe dat werkt in crisis situaties. PressEurop noemt "Duitsland, leider tegen wil en dank". Ik denk dat ze gelijk hebben. Duitsland wilde niet zozeer de macht grijpen, ze wilden controle.

En wij - Europeanen - geven de macht weg.

Om met Machiavelli's woorden te eindigen:

"Deze zo verworven machtsgebieden zijn gewoon ófwel onder een heerster te leven ófwel vrij te zijn. En ze worden veroverd ófwel met andermans wapenen ófwel met eigen wapenen." (De Heerser, 1990, p. 55)

Hoe zijn wij veroverd?

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij