Toen hij terug was in Jeruzalem wilde hij zich aansluiten bij de leerlingen, maar die waren bang voor hem omdat ze niet geloofden dat ook hij een leerling was geworden.

Handelingen 9:26 (NBV)

Het zal je maar gebeuren, je bent christen en wil je mede-gelovigen bezoeken, maar die wantrouwen je en doen net alsof ze je niet kennen.  Van het weekend las ik een blog van een historicus die met een gezelschap een kerk in Diyarbakir (Zuidoost Turkije) bezocht. Een persoon uit het gezelschap was een emeritus hoogleraar die veel over het oosterse christendom wist. De lokale gids was onder de indruk van de grote kennis van deze hoogleraar en kon zijn verbazing niet onderdrukken toen deze de naam noemde van iemand die een gezamenlijke kennis moest zijn. Desniettemin vroeg hij er niet verder naar en deed alsof zijn neus bloedde.

De schrijver van deze blog vond het maar een vreemde situatie, want stel je voor dat iemand uit het buitenland hier in Nederland zou komen en de naam van een bekende van je zou noemen dan had je toch meteen gespreksstof. Pas later begreep hij dat de gids wantrouwend was, omdat in dit gebied regelmatig christenvervolging plaatsvind. Het laten merken aan een vreemde dat je christen bent of christenen kent kan levensgevaarlijk zijn. Toen ik het verhaal las moest ik denken aan een paar Amerikanen die naar China gingen voor de "Mission", ze kwamen in contact met een paar christenen, maar omdat deze Amerikanen absoluut niet door hadden dat ze werden bespioneerd werd al gauw deze kleine Chinese kerk opgerold en de leden naar gevangenissen en erger gestuurd.

De christenen in vervolgde landen weten heel goed hoe de situatie is en zijn continue alert op dit soort zaken. Ondanks deze maatregelen worden er, volgens een rapport van de Verenigde Naties, jaarlijks meer dan 105.000 christenen omgebracht. Dat is ongeveer 1 christen per vijf minuten. Toch is dit geen prioriteit voor de VN of andere landen in het Westen en ik moet constateren dat dit voor veel kerken in het Westen ook geen prioriteit heeft. Zij vinden een dialoog met de vijanden van het christendom belangrijker dan een helpende hand voor hun broeders en zusters in het geloof.

En dan vinden wij Westerse christenen het vreemd dat onze broeders en zusters uit deze landen ons wantrouwen.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij