Toen verliet Jona de stad en ging ergens ten oosten van de stad zitten. Hij maakte daar voor zichzelf een afdak en ging daaronder in de schaduw zitten, tot hij zou zien wat er met de stad gebeurde. En de HEERE God beschikte een wonderboom en liet hem boven Jona opschieten, zodat er schaduw zou zijn boven zijn hoofd, om hem te bevrijden van zijn kwelling. Jona was erg blij met de wonderboom.

Jona 4:5-6 (HSV)

Het afgelopen weekend had ik eindelijk weer eens tijd om met mijn flora bezig te zijn en wel met de Wonderboom. Dat  het nu juist deze plant was waar ik verder mee ging is niet zo verwonderlijk, omdat ik de afgelopen zomer deze bij ons in de buurt in een schitterende tuin had zien staan. Ik had dan ook op een gegeven moment daar aangebeld met het verzoek of ik foto's mocht maken en na een kort gesprek beloofden ze dat ik zelfs een paar zaden zou krijgen. In ieder geval een groot aantal foto's heb ik nu op de website staan en las nog eens de Bijbelpassage in Jona.

Een aantal dingen vielen me op, als eerst bouwde Jona een hut, een afdak, afhankelijk van welke vertaling je leest en het Hebreeuwse woord is hetzelfde als die gebruikt wordt voor de loofhuiten: suka. Direct daarna lezen we dat God de wonderboom liet opgroeien voor de benodigde schaduw. Altijd wordt beweerd dat deze "boom" in één dag opschoot, maar dat lezen we nergens, alleen dat op een gegeven moment Jona blij was met de schaduw van de wonderboom en waarschijnlijk omdat deze beter was dan zijn eenvoudige hut. We weten dat de Wonderboom vrij snel groeit en het is dan ook zeer goed mogelijk dat Jona een paar weken heeft toegekeken wanneer de stad Nineveh vernietigd zou worden. En dat brengt me meteen op een ander iets, in de NetBible wordt consequent "kleine plant" geschreven (zich baserend op de verkleinende uitgang van het Hebreeuwse woord) en gaven als kanttekening (heerlijk zijn de Bijbels met kanttekeningen, waar de vertalers en theologen hun keuzen beargumenteren) dat ze daarmee willen benadrukken de zorg van Jona voor de "kleine plant" en Gods zorg voor de "grote stad". Hoewel taalkundig misschien  niet verantwoord is dit wel een hele mooie vergelijking. Want is het niet zo dat wij mensen vaak bezig zijn en ons verheugen over onze kleine bezigheden en daarbij vaak helemaal niet denken aan de anderen. God denkt aan iedereen, geeft Jona de wonderboom, maar denkt ook aan al de mensen en dieren in Nineveh. We zien dit terug als God aan Jona vraagt, nadat de wonderboom is verdort, of hij terecht kwaad is. Met oosterse overdrijving stelt Jona dan "Terecht ben ik in woede ontstoken, tot de dood toe", waarop God antwoord "Ú ontziet die wonderboom, waarvoor u niet gezwoegd hebt en die u niet hebt laten groeien, die in één nacht ontstond en in één nacht verging. Zou Ík dan die grote stad Ninevé niet ontzien, waarin meer dan honderdtwintigduizend mensen zijn die het verschil tussen hun rechter- en hun linkerhand niet weten, en daarbij veel vee?" Een schitterende terechtwijzing die ook wij ons ter harte kunnen nemen.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij