Vanochtend hoorde ik van iemand die enorm ontevreden was over zijn tandarts en uiteindelijk had besloten om naar een andere te gaan. Hij maakte een afspraak en de tandarts keek en zag algauw dat inderdaad verschillende dingen niet in orde waren. Hij reageerde met de opmerkelijke woorden "dat hebben wij tandartsen niet goed gedaan". Hij zei niet wat voor waardeloze tandarts die ander was of iets dergelijks, maar hij vereenzelvigde zich met het probleem en met deze korte opmerking gaf hij aan dat hij zich ook verantwoordelijk voor het ontstane probleem voelde.

Wij mensen hebben meestal de neiging om te wijzen naar de ander en ons te distantiëren van de schuldige(n) en ook in de Bijbel zien we dit al terug bij Adam en Eva. Toch is dit niet normatief, want in de Bijbel wordt ook verwezen naar de andere kant. Zo zien we dat Nehemia als die over ellende hoort waarin de overgebleven Joden in Jeruzalem verkeerden hij niet alleen rouw bedrijft over hen, maar ook heel goed wist wat de oorzaak was, namelijk dat ze gezondigd hadden tegen God. Ook Nehemia maakt dezelfde opmerkelijke stap als de tandarts en erkent dat ook hij gezondigd heeft (Nehemia 1:6). Iemand anders is Daniël die ongeveer in dezelfde tijd ook hiermee bezig is en tot dezelfde conclusie komt (Dan. 9:5-6) niet alleen het volk heeft gezondigd maar ook hij.

Nehemia en Daniël waren belangrijke mensen van het volk in ballingschap. Als hun spreekbuis stelden ze niet alleen dat het volk fouten had gemaakt, maar dat ook zij als voorgangers van het volk, hadden gezondigd. Het waren geen ééngangers die het volk vertegenwoordigden, maar zij waren deel van dat volk. Ze wisten wat er fout was gegaan en ze wisten ook dat zij als notabelen, als vertegenwoordigers van het volk, hadden gefaald doordat ze geen of te weinig actie hadden ondernomen om te voorkomen dat zij en hun volk in deze situatie waren gekomen.

Als kerk kunnen we veel hiervan leren, want ook in de kerk zijn er mensen die grote fouten hebben gemaakt. Men hoeft maar te denken aan het kindermisbruik, overspel en andere soortgelijke ernstige zaken. Het is makkelijk om de schuldigen als zondebok neer te zetten, maar het vergt moed om te zeggen dat we medeschuldig zijn omdat we te weinig ons hebben ingezet om deze misstanden te voorkomen. Deze tandarts had het begrepen, zijn collega had grove fouten gemaakt en daarmee zijn branche te schande gemaakt, hij wijst niet naar zijn collega maar geeft toe dat er fouten zijn gemaakt en dat hij nu probeert dit weer goed te maken en stellig zal hij binnen zijn branche dit hebben gemeld en ook daar zich hebben ingezet om dit voor de toekomst te voorkomen.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij