Vanochtend was ik in een dienst waar heel veel Iraniërs waren en de voorganger was een Armeniër.  Op zich is een dienst met veel buitenlanders al interessant omdat je met verschillende culturen in aanraking komt en ik was dan ook benieuwd hoe de dienst ging verlopen. En wat schets mijn verbazing de voorganger begon zijn preek over Gregorius de Verlichter. Echter zoals een goede verhalenverteller verklapte hij niet direct de clue en begon eerst over de vader Prins Anag van de Perzische Gregorius te vertellen die als opdracht had om Koning Khosro II van Armenië te vermoorden en wat hem lukte. Je snapt de reacties al, een Iraniër riep dat er toen nog geen moslims waren en er geen noodzaak was om te moorden en ook anderen lieten duidelijk merken dat ze deze preek maar niks vonden.

De Armeense voorganger gebaarde de kerkleden tot rust en ging iets zenuwachtig verder met zijn verhaal en vertelde dat toen Gregorius groot was geworden hij naar Armenië ging om daar het evangelie te verkondigen. De voorganger ging verder en vertelde dat Gregorius zelfs gevangen genomen werd en gemarteld. Echter de Armeense koning werd ziek en Gregorius werd erbij gehaald en wist hem te genezen. Het was om die reden dat Armenië een van de eerste landen was waar het christendom de staatsgodsdienst werd. En constateerde de voorganger om die reden heeft Armenië heel veel te danken aan de Iraniërs en dat hij daarom graag onder hen preekte. De gemoederen waren ondertussen gezakt en iedereen luisterde aandachtig naar de voorganger. Velen van hen waren ook gemarteld om hun geloof en ze wisten intuïtief wat deze Gregorius had meegemaakt.

De Bijbel werd opengeslagen en Romeinen 3:23 "Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God" werd aangehaald en hij vertelde dat iedereen Iraniërs, Nederlanders of Armeniërs God nodig hadden en zei hij dat kon. Subtiel ging hij over naar de geschiedenis van Maria (uiteindelijk het is bijna kersttijd) en vertelde dat deze nadat ze van een engel had gehoord dat ze zwanger zou worden, niet in paniek raakte maar zei "Zie, de dienares van de Heere, laat met mij geschieden overeenkomstig uw woord." (Luk. 1:38) en dat haar zoon Jezus de persoon was die "Zijn volk zalig zal maken van hun zonden" (Mat. 1:23) en dat hierdoor iedereen weer van zonde vrij gemaakt kon worden. Zijn slotconclusie was dat het Jezus was die de verschillende volken die misschien nu vijandig tegenover elkaar stonden weer vrede kon brengen. Wij christenen moesten geen ruzie maken, maar elkaar dienen en ervoor zorgen dat we één in Christus bleven.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij