In deze periode zullen meerdere artikelen verschijnen op deze weblog over asielzoekers, wat wordt hierover geschreven in de Bijbel en wat is de visie van verschillende mensen over dit thema en enige getuigenissen. Vandaag het verhaal van Ida Dijkhuis.

Enige jaren geleden had ik in de Noodopvang een gesprek met een asielzoeker, afkomstig uit een moslimland, maar hier in Nederland christen geworden. Zoals zo vaak, ging het gesprek over de politiek en het generaal pardon. Deze man wist dat de PvdA voor een generaal pardon was. Maar de CU, wat is dat nu voor een partij? Is die anders dan het CDA?

Ik legde hem uit dat de CU ook voor een generaal pardon is. Dat ze tegen abortus en euthanasie zijn. Maar deze man vond abortus niet zo erg, als het vruchtje maar heel klein was. In zijn land werd het zo vaak toegepast. Zelfs zonder de dokter.

Ik had een Bijbel bij me in zijn eigen taal en zocht Psalm 139 voor hem op. Toen hij het las werd hij heel stil. Het maakte heel veel indruk op hem.

Een tijdje later sprak ik hem weer. In de week ervoor was hij in een bijeenkomst geweest waar ze zo'n mooi lied zongen. Hij had een blad met het lied bij zich. Hij vroeg of ik het voor hem wilde vertalen, want hij begreep het niet. Laat het nu lied 518 van Opwekking zijn, waarin Psalm 139 op muziek is gezet!!! Ik vertelde hem dat ik het niet hoefde te vertalen. Het is dezelfde Psalm die ik hem de week ervoor had laten lezen. Toevallig? Ik merkte duidelijk dat God hem bij deze psalm had bepaald.

Ida Dijkhuis is de schrijfster achter de weblog Simonida en heeft in het verleden veel gewerkt onder asielzoekers.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij