De komende tijd zullen op onze weblog regelmatig artikelen verschijnen van onze nieuwe gastschrijver Ya'akov Siepman, die onderzoek heeft gedaan naar “De geschiedenis van de Joden in Polen en Rusland “.

Inleiding

Na enig onderzoek heb ik besloten om de werken van Simon Dubnow als leidraad te gebruiken. Professor Israel Friedlander heeft Dubnow’s werken tussen 1916 en 1920 vanuit het Russisch naar Engels vertaald. Dubnow’s werken zal ik waar mogelijk aanvullen met gegevens die ik kan vinden in de diverse Joodse Bibliotheken, en elektronische archieven in Rusland, Polen, Israël en de Verenigde Staten.

Helaas zijn er heel veel werken die handelen over de geschiedenis van de Joden in voornoemde landen verdwenen of vernietigd tijdens de pogroms, en ook nog vernietigd door de nazi’s tijdens de tweede wereldoorlog. Gelukkig zijn ook veel boeken, pamfletten etc. uit beide perioden verborgen gebleven of door Joodse immigranten en vluchtelingen meegenomen, o.a. naar de USA en Israël, en zodoende bewaard gebleven. Ook persoonlijke verhalen en ervaringen wat men heeft meegemaakt, zijn nadien door emigranten en overlevenden op schrift gesteld.

De geschiedenis van de Joden in Polen en Rusland, die door Dubnow zijn beschreven, dateren van de vroege tijd tot 1911. Aan de vertalingen van de geschriften in het Engels kwam een abrupt einde toen Israel Friedlander in 1920 werd vermoord in Polen. Dit feit noodzaakt mij om ook werken van historische onderzoekers / schrijvers van deze tijde onderzoeken en naar te verwijzen voor wat betreft de gelijktijdige, en later gedateerde, geschiedenis van genoemde landen.

Ik noem in dit verband o.a de schrijvers:

Antony Polonsky, professor of “Holocaust Studies” at Brandeis University USA, en Robert Wistrich van de Hebrew Universityin Jerusalem.

Robert Wistrich is professor van “European and Jewish History” en is ook directeur van de Vidal Sassoon International Center for the Study of anti-Semitism.

Verder zal ik diverse onderzoekers wereldwijd op dit vakgebied/onderwerp moeten aanschrijven voor informatie en ter bevestiging/aanvullingen van, artikelen die voor het voetlicht komen.

De oplettende lezer zal zich afvragen, waarom niet de geschiedenis van de Joden in de lage landen? Dat is toch veel herkenbaarder, en dichter bij onze eigen Nederlandse cultuur en geschiedenis?

U hebt ergens gelijk, maar ook weer niet, en trouwens er is al veel geschreven over de Joden in de lage landen, vooral de situatie in Nederland vanaf ca 1650 is redelijk goed gedocumenteerd.

Enkele jaren geleden had ik het idee, toen ik buiten het arbeidsproces kwam te staan, om een soort Wikipedia, een website, te creëren met als centraal thema:

Religieuze Interactie, Christendom Jodendom, met als doelstelling de geschiedenis vanaf Herodus de Grote tot de Haskalah (eind 1700). Met achterliggende gedachte, dit houdt mij de eerste jaren wel steeds bezig.

Het is echter nooit van de grond gekomen ondanks het feit dat ik al een aantal artikelen ervoor geschreven. Ik raakte daarentegen echter steeds meer politiek betrokken in het Israël-Palestina conflict en de oprukkende islamisering van Europa. Aanleiding hiervoor was de zogenaamde en beginnende Arabische Lente, alsmede het opkomende antisemitisme in de wereld.

Een van de artikelen die ik voor de, niet tot stand gekomen, website had geschreven, is een opsomming van Joodse en christelijke literatuur bronnen vanaf Flavius Josephus dat betrekking heeft op de geschiedenis van de Joden in Nederland tot 1850.

Verscheidene namen die u tegen komt in deze bronnen, komt u ook tegen in de geschiedenis van het huidige onderwerp: “De geschiedenis van de Joden in Polen en Rusland“ (zie aanvang van dit artikel) Het zijn 2 vrij lange stukken maar ik wil u dit toch niet onthouden.

Vele schrijvers beperken zich tot de geschiedenis van de Joden in de lage landen.

Wilt u uitgebreid meer van de geschiedenis van de Joden in Nederland weten, raad ik u aan om “Pinkas , Geschiedenis van de Joodse gemeenschap in Nederland“ te lezen.

Joodse en Christelijke historiografische bronnen

Sinds halverwege de vierde eeuw hebben de historische wetenschap en de kunst niet alleen grote vorderingen gemaakt wat de wijze in beschrijving van de Vaderlandse geschiedenis Nederland betreft, maar ook de bevindingen van diverse onderzoekers is aanmerkelijk uitgebreid geworden. De Joodse geschiedenis van Nederland in het bijzonder, is tot heden door vele zowel Joodse als niet Joodse schrijvers onderzocht en beschreven. Vele van deze boeken komen aardig overeen, ze zijn alleen uit een verschillend perspectief geschreven. De één schreef alleen over de religieuze veranderingen tijdens de Joodse geschiedenis in Nederland en zijn voormalige koloniën, terwijl de ander over de daadwerkelijke geschiedenis van de Joden zonder de eventuele geschiedkundig, sociale of politieke veranderingen, of op antisemitische achtergronden die plaatsvonden te beschrijven. Meestal behandelde men afzonderlijk de geschiedenis van de letterkunde, wetenschap en de karakterbeschrijving, de levensloop van de voornaamste personen. De geschiedenis van de Diaspora tot de verlichting (in Nederland, beter bekend als de"Bataafse omwenteling" in 1795) is hoofdzakelijk over de gebeurtenissen op het Europees grondgebied beschreven. Buiten Europa, in de nieuwe wereld (Zuid en Noord Amerika) en de voormalige Koloniën werd in eerste instantie over de Joden in die tijd summier geschreven. De eerste Joden in Noord Amerika arriveerden in 1654 in Nieuw Amsterdam (New York) vanuit Brazilië.

Wat over de geschiedenis van de Joden betreft in en voor de middeleeuwen, komt de informatie hoofdzakelijk vanuit de kerken, vorsten, van plaatselijke,provinciale (plakkaten, traktaten) verordeningen door historische schrijvers. De historische schrijvers schreven meestal over het zeewezen, de oorlogen, de opstanden, gebeurtenissen waarin de Joden apart in vermeld werden. Deze werden meer dan uit een oogpunt beschouwd en welke op buitenlandse invloeden in die tijd, van welk Joden algemeen op Nederland betrekking had. Tot 1843 was er nog geen goede beschrijving over de geschiedenis van de Joden in Nederland. In 1843 kwam het eerste werk uit van "Geschiedenis der Joden in Nederland" door  Mr. H. J. Koenen uitgegeven door het 'Provinciaal Utrechtse Genootschap van Kunsten en Wetenschappen' dit standaard werk werd dan ook met de Gouden Ereprijs in 1842 bekroond. Henderik Jacob Koenen Letterkundige, werd geboren in Amsterdam op 1809 en overleed op 1874 te Haarlem. Hij was afkomstig uit een Duitse koopmansfamilie. Koenen was Christelijk. Ondanks de Gouden Ereprijs werd het boek niet met veel enthousiasme ontvangen door de Joden in Nederland. De Joodse geschiedenis is eigenlijk de oudste, bekendste vanwege de Thora,Tenach, Talmud en de Bijbel. De aloude geschiedenis is als eerst beschreven door Flavius Josephus 37 - 110. Ook bekend onder de naam Josef Ben Mathitjahoe ha-Kohen. Een Joods geschiedschrijver die naar eigen zeggen afkomstig was uit de Priesterfamilies die de Tempeldienst verzorgden te Jeruzalem. Flavius is bekend geworden door zijn boeken "De Joodse Oorlog"  (De Bello Judaico Laatste vertaling in het Nederlands uitgevoerd door A. M. Meijer en M.A. Wes uitgegeven door Ambo 2010) en "De oude Geschiedenis van de Joden" (Antiquitatus Judaicae). Bijna alle Joodse geschiedschrijvers, zoals o.a. Jost, Basagne etc. zijn de Joodse geschiedenis gaan schrijven aaneensluitend en als vervolg op "De Joodse Oorlog" van Josephus.

Wordt vervolgd

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij