Al zal de vijgenboom niet in bloei staan

en er geen vrucht aan de wijnstok zijn,

al zal de opbrengst van de olijfboom tegenvallen

en zullen de velden geen voedsel voortbrengen,

al zal het kleinvee uit de kooi verdwenen zijn

en er geen rund in de stallen over zijn –

Habakuk 3:17 (HSV)

Van de week had ik al geschreven over het eerste gedeelte van dit vers. Maar er valt meer over te zeggen, want als je deze tekst zo vluchtig leest, dan zou je kunnen zeggen dat het te maken heeft met een economische crisis en dat het leven gewoon even tegen zit. Als je de hoofdstukken ervoor leest dan merk je de zorg van de profeet over de dreiging die komt van de Babyloniërs en nadat hij een antwoord heeft gekregen van God zelf komt hij met deze psalm. Als achtergrond informatie is het belangrijk om te weten dat de Babyloniërs als eersten er een "politiek van verschroeide aarde" op nahielden. Dat hield in dat ze ieder spoor van leven vernietigden in het land van de volken, die door hen waren overwonnen. Habakuk beschreef dit in deze bekende verzen toen hij besefte dat er niets heel zou blijven als de Babyloniërs eenmaal Jeruzalem hadden overwonnen.

Hij beschrijft hier niet een tegenvallend jaar, maar de verwoestende gevolgen die komen zullen als de Babyloniërs eenmaal hebben huisgehouden. Het mooie is dat hij dan niet bij de pakken gaat neerzitten, maar dat hij toch blijft vertrouwen op God "ik zal dan toch in de HEERE van vreugde opspringen, mij verheugen in de God van mijn heil." (vs. 18) Hij kan dit omdat hij weet dat hij de benodigde kracht zal krijgen van God, daarom besluit hij met "De HEERE Heere is mijn kracht, Hij maakt mijn voeten als die van de hinden, en Hij doet mij treden op mijn hoogten." (vs. 19) Hij weet dat God bij hem zal zijn en hem zal leiden in zijn leven.

Dit laatste mag ook voor ons een bemoediging zijn.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij