Soms krijg je van die humoristische mailtjes met plaatjes van allerlei gekke dingen, zo kreeg ik van de week er een met allemaal missers van personen die een SMS'je naar een verkeerde persoon hadden gestuurd. Sommigen waren hilarisch en het had ook mij kunnen gebeuren, maar wat me trof was het onderstaand plaatje waarin een plotselinge wending naar voren komt met een groot waarheidsgehalte. Blijkbaar wilde iemand via een SMS'je iemand condoleren en stuurde deze naar de verkeerde persoon. In plaats van een sorry, wordt deze persoon nog eens boos ook. Maar het finale antwoord zette me aan het denken "als iemands vader sterft, dan SMS je niet, maar dan verdienen ze een echt telefoontje".

Wij moderne mensen zijn toch wel erg gezonken dat zelfs in dit soort situaties we het niet meer nodig vinden om op een normale manier contact op te nemen, maar ons er vanaf maken met een koud SMS'je. Het is weer bijna kerst en op de radio's horen we constant muziek dat het maar snel vrede op aarde mag worden. Maar hoe kunnen we verwachten dat het vrede op aarde wordt als we zelfs niet meer in staat zijn om onze naaste vrienden bij te staan als ze verdriet hebben. Als we al zo weinig op hebben met onze naaste vrienden, hoe zit het dan met de buren, de stadsgenoten, onze landgenoten? Laat staan dat we dan nog denken aan hen die nog verder weg wonen. Vandaar, laten we eens een belletje plegen, in plaats van een SMS, eens iemand bezoeken die alleen is. Wie weet komt er dan toch nog ooit vrede, maar laten we eerst eens wat meer naar elkaar omzien.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij