‹ The animals float two by two, hurrah!Livius Nieuwsbrief / april ›
Wandelen met God...
Gepubliceerd op 16-04-2014

Het afgelopen weekend heb ik verschillende lange wandeltochten gemaakt door de schitterende natuur van Schiermonnikoog. Heerlijk om niet alleen te genieten van de natuur, maar ook om eens na te denken over dingen waar je anders bijna nooit aan toe komt. Een van deze dingen was een email die ik van een Russische kennis had gekregen met een aantal moeilijke vragen over het geloof. Omdat het in het Russisch was geschreven en het met behulp van woordenboeken moest vertalen, stonden de woorden in mijn geheugen gegrift en zoals gezegd tijdens een van mijn wandelingen overdacht ik ze. Een van de vragen was waarom religieuze mensen toch zo graag zich ergens willen vestigen, een tempel willen maken en daar in de buurt willen wonen omdat ze dan het gevoel hebben om dicht bij God te wonen. En een andere vraag, waarom maken deze religieuze mensen zo graag tradities en dogma's omdat ze zich er veilig bij voelen, terwijl in hun heilige geschriften toch vaak wat anders staat.

Als we in de Bijbel lezen, dan valt op hoe vaak we zien dat God in beweging is en ons mensen aanspoort om met Hem mee te gaan. In de eerste hoofdstukken van Genesis zien we al dat God door het paradijs wandelt, niet veel later lezen we dat Henoch wandelde met God, en weer later zien we dat de aartsvaders constant onderweg waren met God. In Exodus en volgende boeken zien we dat het Joodse volk na een verblijf van 400 jaar de Exodus gaan maken en dat God met hen meereist en zelfs een eigen tent, de tabernakel, heeft. Ook in het Nieuwe Testament zien we het, hoewel Jezus een eigen huis heeft in Kapernaum, is Hij constant op pad en Zijn discipelen en vele andere volgelingen reizen met hem mee. Daarna in Handelingen, maar ook in de vele brieven, lezen we dat de apostelen bijna constant onderweg zijn.

Watchman Nee heeft ooit een boek geschreven over de brief aan de Efeziërs en gebruikte drie kernwoorden, "zitten", "wandelen" en "standhouden". Het eerste "zitten" is belangrijk om te leren wat God met je wil, dat Hij je een plaats geeft (Ef. 2:6), daarna moet je niet blijven zitten, maar mag je met de opgedane kennis gaan "wandelen" (Ef. 4: 17, 23), je gaat het in de praktijk brengen. Door dit in praktijk brengen ben je constant in beweging en raak je niet vastgeroest, je komt in je leven nieuwe uitdagingen tegen die je moet interpreteren en beoordelen. Sommige zijn goed, andere zullen verleidingen zijn en je van het "rechte pad" brengen, om die reden besluit Watchman Nee met "standhouden" (Ef. 6: 11). Je gaat deze uitdagingen toetsen aan Gods Woord en handelt er naar.

Je weet dat God bij je is en dat je geen tempelgebouw, of kerkgebouw nodig hebt want je hebt God. Niet dat het gaan naar een kerk slecht is, maar het is slechts een tijdelijk gebouw waar je tijdens je leven naar toe mag gaan, maar je echte thuis is bij God en als je na een dienst weer het kerkgebouw verlaat mag je samen met God verder trekken.


Tags: Efeziërs, Uncategorized

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!


Mede mogelijk dankzij