Ik heb de afgelopen maanden van verschillende mensen vragen gehad over de zogenoemde bloedmanen die dit en volgend jaar te zien zijn en wat de "profetische" betekenis ervan zou zijn. Al eerder in januari had ik hier al over geschreven en ook regelmatig heb ik verwezen naar het artikel van Dirk van Genderen, maar de mailtjes blijven komen. Vandaar nogmaals (en hoop ik voor de laatste keer) dat ik hier aandacht aan besteed en waarom deze maansverduisteringen niet vreemder zijn dan andere en waarom het meer met moderne "christelijke" astrologie te maken heeft dat met wetenschap of geloof.

Een van de items is dat het om 4 bloedmanen gaat, maar op een klein aantal na, zijn alle maansverduisteringen rood van kleur en worden in de populaire media als bloedmanen bestempeld. De aandacht aan de andere maansverduisteringen die een blauwachtige kleur hebben, en velen malen zeldzamer zijn, minder.

De Triple Inex, die populair tetrad (een term uit de late astrologie) wordt genoemd, is een cyclus die periodiek voorkomt, en in de afgelopen twee millennia waren er 8 die samenvielen/vallen met Joodse feestdagen, nl. 162/’63, 795/’96, 842/’43, 860/’61, 1493/’94, 1949/’50, 1967/’68 en 2014/'15. Het is de dominee Blitz die hier oa. aandacht voor vroeg en stelt dat er dan voor de Joden/Israël speciale gebeurtenissen waren/komen. Hij verwijst dan naar de Triple Inex van 1949/’50 voor de oprichting van de staat Israël (wat fout is, want die was in 1948), hetzelfde met die van 1493/’94 wat betrekking zou hebben met de verbanning van de Joden uit Spanje, maar dat was in 1492. De eerste vier Triple Inex behandelt hij, voor zover ik weet, niet en dat is vreemd omdat je zou verwachten dat er ook dan speciale gebeurtenissen waren (die er overigens niet waren). Een bewering dat deze Triple Inex de laatste zou zijn volgens de NASA in de komende duizend jaar is onzinnig omdat alleen al deze eeuw er nog een zestal zullen volgen.

Een Triple Inex cyclus is bijzonder, maar er zijn cycli die nog zeldzamer zijn, zoals een Trio Lunar Year waarin er drie maansverduisteringen zijn in 1 maanjaar (307, 372, 437, 828, 893, 958, 1414, 1479, 1544, 1917 en 1982) of een quintet (5 maansverduisteringen in een jaar) zoals in 1676, 1694, 1749 en 1879. Ook in die jaren waren er mensen die uitriepen dat er “vreselijke” dingen zouden gebeuren en het jaar 1982 is berucht omdat veel christenen naar de Mont Blanc gingen omdat ze dachten dat de oordeelsdag zou aanbreken. Met name een Wim Malgo heeft daar verschillende “profetische” boeken over geschreven zoals The Rapture and its Mystery en There Shall Be Signs from 1948 to 1982, welke verschillende malen zijn vertaald. Ondertussen weten we dat dit dus niet zo was.

Zo zijn er ook andere sterrenkundige fenomenen aan te wijzen welke de afgelopen eeuwen onder de christenen grote consternatie gaven, een bekend voorbeeld is de meteorenregen van 1833 die ervoor zorgde dat Joseph Smith (van de Mormonen) en een andere groepering de 7de dagsadventisten enorme aanhang kregen omdat zij stelden dat de eindtijd dan zou aanbreken. Vanaf die tijd verschenen er verschillende boeken van oa. E.W. Bullinger en later K.C. Fleming die als thema hadden dat het getuigenis van God in de sterren is geschreven. Deze personen en hun navolgers schroomden niet om totaal nieuwe betekenissen te geven aan de sterren en sterrenkundige fenomenen, die in de meeste gevallen kant nog wal raakten. Berucht is de betekenis die E.W. Bullinger gaf aan het sterrenbeeld Canis Majoris, nl. “de Grote Jezus”, terwijl het in werkelijkheid “Grote Hond” betekent. Het was dan ook de christen prof. L. Ideler die stelde dat hier de ware aard van deze pseudo-geleerden naar boven kwam.

Zo zijn er in de geschiedenis honderden van dit soort gebeurtenissen en voorvallen te noemen die allen niet waar bleken te zijn en het is om die reden om zeer kritisch te kijken naar christenen die menen dat een bepaald astronomisch fenomeen heel bijzonder is.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij