Soms komen er veel reacties op een recensie en dat vergt soms een weerwoord.

E.L.S. of Equidistant  Letter  Sequence is een techniek waar wordt gezocht naar bepaalde woordpatronen die ontstaan als je letters om de zoveel tekens bij elkaar neemt. Dit kan zowel als je deze patronen horizontaal of verticaal zoekt. Toen het boek van R. Edwin Sherman, Nathan Jacobi, Dave Swaney “Bible Code Bombshell” werd uitgegeven heb ik zelf hun beweringen gecontroleerd omdat ik in de gelukkig positie verkeerde om de beschikking te hebben over verschillende krachtige servers. Bovendien werkte ik toen bij een groot softwarebedrijf waar ik door middel van dit soort technieken fouten in hun software moest vinden en had dus om die reden alle gereedschappen ter beschikking om het te onderzoeken. In één avond had ik zo verschillende grondteksten als de Biblia Hebraica Stuttgartensia (zoals door de Online Bible werd uitgegeven) de Aleppo Codex en de Michigan-Claremont-Westminster Electronic Hebrew Bible uitgetest. Omdat tussen deze digitale versies ettelijke duizenden verschillen waren bleek al snel dat deze patronen afhankelijk van de editie wel of niet voorkwamen, met daarnaast een interessant gegeven dat afhankelijk van de grondtekst de woordpatronen waar op werd gezocht soms op compleet andere plekken voorkwamen. Dit onderzoek heb ik vervolgens ook uitgevoerd op enkele andere boeken, zoals Oorlog en Vrede van Tolstoï, de werken van Shakespeare en Lord of the Rings van Tolkien. Het bleek dat ook hier deze patronen voorkwamen en dat het zelfs niet uitmaakte of je het origineel of een vertaling gebruikte. Dit is frappant want het houdt in dat blijkbaar iets anders aan de hand is. Volgens het Toevalsspel van Argax zou de kans miniem zijn dat als je met een paar dobbelstenen waar letters opstaan een woord te krijgen, maar hoe meer tekst je hebt des te groter is de kans dat er ook horizontaal, verticaal of diagonaal ook woorden zijn te vinden. En dit geldt ook als je letters om de zoveel tekens neemt. Een reden is dat in iedere taal klinkers voorkomen en dat de meeste woorden rondom deze klinkers zijn opgesteld, echter de goede lezer weet dat in het Hebreeuwse schrift oorspronkelijk geen klinkers waren, om die reden werden later enkele medeklinkers (de mater lectionis "leesmoeders") gebruikt om klinkers mee aan te geven, terwijl de Masoreten de nikud toevoegden. Voor ons onderzoek is dit van groot belang en het bleek dat deze woordpatronen zonder deze nikud nog vaker voorkwamen, wederom ongeacht welke Hebreeuwse versie werd gebruikt. Op basis van dit onderzoek kan dan ook gesteld worden dat deze woordpatronen niets goddelijks heeft, maar blijkbaar een eigenschap is welke voorkomt in grote hoeveelheden tekst.

Echter kunnen we dan stellen dat om die reden de Bijbel niet goddelijk is? Nee, de Bijbel is voor mij een boek dat door God is geïnspireerd en dat Zijn Boodschap door mensen is opgeschreven en later vele duizenden jaren lang steeds weer is overgeschreven. Door dit vele overschrijven zijn soms door de mensen schrijffouten gemaakt, een Dalet is verward met een Re of andersom omdat deze op elkaar lijken. Of soms maakte de overschrijver een andere fout, zoals in 2 Kronieken 11: 18 waar in de Hebreeuwse grondtekst staat dat "Mahalath, de zoon van Jerimoth" is, terwijl in het volgende vers staat dat deze drie zonen kreeg, vandaar dat in veel vertalingen dit correct met "de dochter van" is vertaald. Het is door deze overschrijf fouten dat E.L.S. niet zal werken omdat deze altijd gebruik maakt van een bepaalde grondtekst. Het is dan ook geen "theologisch een te krap en ongefundeerd oordeel", het onderzoek ondersteund de theologie van de bedenkers van de E.L.S. niet en om die reden wijs ik deze theologie af.

Betreffende de opmerking van de את Aleph - Tav dat dit Jezus zou zijn, het is makkelijk om te verwijzen naar een cursus of een boek, maar ik daag de reageerder om één verwijzing in de Bijbel te noemen waar staat dat Jezus zelf zegt dat hij de Aleph en Tav is, natuurlijk wordt er wel gesproken over de Alfa en de Omega, maar dat zijn Griekse letters die bovendien niet overeenkomen met de genoemde Hebreeuwse letters. De afgelopen twintig jaren heb ik veel in de Hebreeuwse grondtekst gelezen en zag dan ook dat deze “nota accusativi” veel voorkomt, bv. in combinatie met Bileam (Num 22:41), of met Ba'al (2 Kon. 10:27 en 28) of met Ahazia die Israël deed zondigen (1 Kon. 22:53), of het altaar van Ba'al dat omver werd geworpen (Richt. 6:32). Voor een totaal overzicht zie mijn lijst waar 653 voorbeelden die in de Hebreeuwse tekst voorkomen worden aangegeven. Het is dan ook eerder een grammaticaal iets dan dat er een achterliggende boodschap in zou zitten, iets wat ook deskundigen als J.P. Lettinga en H.W.F. Gesenius in hun boeken stellen.

Het kan dan misschien zijn dat op basis van de hoofdstukken die ik gelezen heb mijn reactie zeer afkeurend is en dat de "zuurtegraad van je [mijn] reactie" niet prettig wordt gevonden, en misschien had ik mijn woorden beter moeten kiezen, overeind blijft staan dat de door mij gelezen hoofdstukken een hoop non- en desinformatie staat die hoe vroom ze ook klinken niets te maken hebben met de onderbouwing van de Boodschap van de Bijbel en er eerder afbreuk aan doen. Het kan zijn dat andere hoofdstukken wel goed en opbouwend zijn, maar juist dan is mijn oproep aan de schrijvers en de uitgever om  "de inhoud te reviseren zodat alle on-Bijbelse zaken eruit verwijderd worden" van belang en ik hoop dan ook dat zij deze oproep ter harte nemen.

Update 2014-12-03 Ook Ruben Hadders heeft een recensie over dit boek geschreven, wat de moeite van het lezen waard is.

Zie hier voor meer informatie over het boek of om te bestellen.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij