Wij gedenken aan de vissen, die wij in Egypte om niet aten; aan de komkommers, en aan de pompoenen, en aan het look, en aan de ajuinen, en aan het knoflook.

Numeri 11:5

De afgelopen jaren heb ik al heel wat geschreven over allerlei planten en bomen. Vanochtend had ik een gesprek met onze dominee en natuurlijk, hoe kon het ook anders, ging het over planten in de Bijbel. Het viel me toen op dat ik nog niet eerder had geschreven over de knoflook. Niet zo verwonderlijk, maar het komt alleen in bovengenoemde tekst voor. Toch zijn er een aantal leuke dingen over te vertellen.

We lezen dat de Joden in de woestijn hieraan dachten en het valt op dat ze meerdere look-achtige soorten noemen, het eerste woord wat de SV met "look" is vertaald wordt zeer waarschijnlijk "prei" mee bedoeld, terwijl de "ajuinen" een verouderd woord voor uien is en de laatste is de knoflook en blijkbaar werden die veel gegeten in Egypte. Dit wordt bevestigd door Herodotos (Historiën, ii.125) die schreef dat het samen met Rammenas (Raphanus sativus) en de Ui (Allium cepa) het normale voedsel was voor de Egyptische arbeiders.

Maar los van dat, de Joden waren er verzot op en wordt meermalen in de Talmud als kruid voorgeschreven en dat heeft er zelfs toe bijgedragen dat de Joden in veel Europese steden de bijnaam "stinkende Jood" kregen. Ook is er een volksvertelling waarin wordt verhaalt dat toen de engel Gabriël de boodschap aan Maria bracht, zij huilde van vreugde. Iedere traan die op de grond viel, veranderde in een Madelief (Bellis perennis L.). Toen de duivel dit zag, werd hij zo woedend dat hij al deze Madeliefjes uit de grond wilde trekken. Ieder Madeliefje dat hij aanraakte veranderde in de stinkende knoflook.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij