En als de Opperherder is verschenen, zo zul je een amarant-kroon van de heerlijkheid krijgen.

1 Petrus 5:4 (ABvertaling)

Als we in de diverse moderne vertalingen kijken dan zien we dat er gesproken wordt over een "onverwelkbare krans van de heerlijkheid" (HSV), "nooit verwelkende krans van de heerlijkheid" (WV96), "krans van de luister, die nooit verwelkt" (NBV). In de grondtekst wordt gesproken over de "amarantinon" en in de woordenboeken wordt dan vermeld dat het "niet verwelkend" betekent en is afgeleid van de amaranth, de "nooit afvallende bloem".

Zoals op de foto is te zien is de Amarant (Amaranthus albus) een onopvallende struik, die als je hem niet kent als onkruid zou betitelen. Toch heeft deze plant een hele mooie eigenschap, nadat hij heeft gebloeid lijkt het alsof hij sterft en zie je alleen nog maar dor hout (onderste foto) en dan wordt de plant direct herkenbaar. Het is de bekende "tumbleweed" die de hoofdrol speelt in veel Amerikaanse films waar het over de verlaten vlakte rolt. Tot het weer bij een plek komt waar water is, om daar weer uit te lopen. In een van Aesop's fabels lezen we dan ook het volgende verhaal: "Een amarant plant, waarvan bloem nooit verdwijnt, groeide naast een rozenstruik. De amarant zei tegen de rozenstruik: 'Wat een schitterende bloem ben je! Je wordt begeert door zowel de goden en stervelingen. Ik feliciteer je met jouw uitnemende schoonheid en je heerlijke geur.' De roos zei schuchter: 'O amarant, eeuwige bloem, ik leef slechts voor een korte tijd en zelfs als niemand me plukt zal ik sterven, terwijl je staat te bloeien en bloeit met de eeuwige jeugd!'"

Nu mag het misschien zo zijn dat de Amarant niet constant bloeit, maar er zit wel een kern van waarheid in de fabel. Deze plant komt steeds opnieuw op, zelfs als zij dood lijkt en weet zich zeer agressief te verspreiden, zodat in sommige gebieden het als een ware pest wordt gezien.

Het is om deze reden dat de amarant synoniem is geworden met de "onverwelkbaarheid" en dankzij de kleine stekels kan men er makkelijk een kroon van maken die weer gaat bloeien zodra er water bij komt. Het is duidelijk wat de bedoeling is van dit vers, deze kroon zal eeuwig blijven bestaan. Toch moeten we voorzichtig zijn met het maken van vergelijkingen met de plantenwereld, want in het Oude Testament wordt ook deze plant (of één met een soortgelijk groeipatroon) vermeld en waar wordt gewezen op het wegwaaien ervan, in Psalm 83:14 lezen we "Mijn God! maak hen als de gundelia, als kaf voor de wind", waarbij met de "gundelia" (in de meeste vertalingen als distelpluis, distel of werveldistel wordt vertaald) de Akoub (Gundelia tournefortii) wordt bedoeld en in het Nederlands ook vaak Amarant wordt genoemd. In deze tekst zien we dat de vijanden juist verspreid moeten worden zoals deze plant door de wind. Hieruit blijkt dat het belangrijk is om Bijbelteksten in de context te lezen.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij