“Leven in het Koninkrijk” is een boekje, uitgegeven door het Evangelisch Werkverband, welke gebruikt kan worden om in groepen Bijbelstudie te doen. Omdat deze zowel in mijn kerk als in kerken van enkele vrienden zal worden gebruikt zal ik de komende weken dit boek behandelen en aanvullende achtergrondinformatie geven over de behandelde Bijbelteksten. Hier is het eerste deel terug te lezen.

Lukas 23

33 Toen zij op de plaats kwamen die Schedel genoemd werd, kruisigden ze Hem daar, met de misdadigers, de één aan de rechter- en de ander aan de linkerzijde.

34 En Jezus zei: Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen. En ze verdeelden Zijn kleren en wierpen het lot.

35 En het volk stond toe te kijken. En met hen beschimpten ook hun leiders Hem. Zij zeiden: Anderen heeft Hij verlost, laat Hij nu Zichzelf verlossen als Hij de Christus is, de Uitverkorene van God.

36 En ook de soldaten kwamen Hem bespotten en brachten Hem zure wijn.

37 En zij zeiden: Als U de Koning van de Joden bent, verlos dan Uzelf.

38 En er was ook een opschrift boven Hem geschreven in Griekse, Romeinse en Hebreeuwse letters: DIT IS DE KONING VAN DE JODEN.

(HSV vertaling)

Vers 33

• Hoofdschedel; ie. Golgotha (cf. Joh. 19:17), de plaats waar de mensen in Jeruzalem werden gekruisigd. De plaats is niet zo genoemd omdat daar zoveel schedels lagen, maar eerder dat de heuvel zelf de vorm had van een schedel.
• Kruisiging was een straf die het Romeinse rijk alleen gaf aan niet-Romeinen en dan in het bijzonder aan slaven en opstandelingen. Zie vers 27 voor een uitgebreidere beschrijving.

Vers 34

• Duidelijk komt hier het koninklijke en priesterlijke karakter van Jezus naar voren in dit gebed om vergeving. Hij was niet gekruisigd als een machteloos mens, Hij is het Lam Gods dat de zonden van de wereld hier draagt.
• verdelende Zijn klederen, Het was de gewoonte dat de soldaten de laatste bezittingen van de veroordeelde kregen. Om het kostbare uit één stuk geweven onderkleed van Jezus niet te hoeven te verscheuren, gingen ze erom loten.
• wierpen zij het lot, waarschijnlijk met behulp van gemarkeerde steentjes of gebroken stukken aardewerk. Een verwijzing naar Psalm 22:19

Vers 35

• De ironie in de verklaring Laat hem zichzelf te redden is dat redding kwam, maar later, niet terwijl Hij aan het kruis was. We zien vaker dat spotters zich baseren op een deel van de waarheid.

Vers 36

• Dit slaat op wat we in Mat. 27-48-49; Mark. 15:35-36 en Joh. 19:28-30 lezen, toen Jezus riep dat Hij dorst had en de soldaten Hem een spons met zure wijn aanreikte. Deze wijn leek verkoelend voor de gemartelde veroordeelden, maar omdat het zo zuur was zouden deze grimassen trekken.
• Edik; In Israël werd edik, een azijnessence van tachtig procent, aangelengd met water en honing. De zo ontstane goedkope zure drank was een uitstekende dorstlesser.

Vers 37

• Koning der Joden, met verwijzing naar het opschrift wat bovenop het kruis hing, cf. het volgende vers en vaak afgekort met INRI.

Vers 38

• We weten dat het bij de Romeinen gewoonte was om de reden van de executie op een bord te zetten, maar niet altijd in verschillende talen. We kunnen ons dan ook afvragen wat het nut is om de aanklacht in drie verschillende talen te zetten. Latijn was de officiële taal van het Romeinse Rijk en vertegenwoordigde dan ook in deze wie de macht had. Daar Jeruzalem een stad was waar veel buitenlanders kwamen en Grieks het Engels uit die tijd was, is het logisch dat deze aanklacht ook in het Grieks werd gesteld. Tot slot, daar het om een 'politieke' veroordeling ging en de Romeinen deze vorm van executie ook als een waarschuwing voor de anderen stelden, is het zeer aannemelijk dat de aanklacht ook in het Hebreeuws werd opgesteld. Vandaar ook dat de Sanhedristen hiertegen ageerden (Joh 19:21). Zie voor een verdere beschrijving van dit opschrift het artikel INRI.

Voel je vrij om aanvullingen te geven, zover van toepassing zullen deze bij het Bijbelgedeelte op de website verder worden verwerkt.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij