Soms doe je iets en je weet al van tevoren dat het niet normaal is.

Ik kwam ‘s avonds aan met een slaapzak in de hand en een tas met kleding op m’n rug. Ik zag dat er al tientallen jongeren bezig waren met hun slaapplaats klaar te maken. Geen mooie tenten, maar echt kwaliteitsoudpapier! Ik moest maar snel beginnen met bouwen.

Nacht zonder dak is een initiatief van TEAR om stil te staan bij, en geld op te halen voor, mensen die dakloos zijn. Dit project is specifiek voor dakloze mensen in Bolivia, waar de armoede en drugsverslavingen “normaal” zijn en waar meer vormen van geweld zijn dan dat je kunt voorstellen.
Vanuit de CGK de Graankorrel, uit Hoofddorp, zijn we met zo’n 20 jongeren en nog wat volwassenen dit project gaan doen. De kinderen en jongeren hadden sponsoren gevonden en zo een hele grote financiële bijdrage geleverd aan de plaatselijke projecten in Bolivia.

Toen de avond eenmaal bezig was en het papieren kampement eenmaal stond (er was zelfs een heuse villa bij!) kregen we een korte presentatie over het land en de gezinnen waarvoor we het deden. Waar we 10 minuten geleden nog gezellig zaten te lachen buiten viel het nu even stil. We hoorden schokkende verhalen en wisten direct dat dit niet alleen een leuke avond zou worden. Dit was voor die mensen ernst. Na de presentatie waren er enkele gesprekken over hoe erg de situatie was en dat we hopen dat projecten als deze “awareness” (in het mooi Nederlands) zouden bieden.

Nacht zonder dak 2019

De avond verliep gezellig en naarmate het kouder werd gingen er meer mensen hun “huis” in. Rond kwart voor vier besloot ik ook mijn bed op te zoeken, om erachter te komen dat mijn luchtbed lek was. Zul je net hebben dacht ik, maar tegelijkertijd was ik dankbaar, omdat ik wist dat ik de volgende avond in mijn “echte” bed zou liggen. Dus op een leeg luchtbed gaan slapen (wat verrassend goed gaat) was geen straf. Na iets meer dan een uur ging het toch echt regenen en hoewel ik wist dat ik droog lag wilde ik toch even kijken of de rest ook droog lag. Je zou dit maar elke nacht ervaren.
Half 7 werden de meeste mensen wakker. Geen koffie (nu werd het pas echt ernstig voor mij). De een werd lachend wakker, de ander had gelijk emigratieplannen naar een warmer land en sommige mensen waren gewoon nog niet aanspreekbaar. Een tweetal besloot alleen het dak eraf te halen om nog even te snoezen in het zonnetje dat was doorgebroken. Zon op hun gezicht en slopende jongeren in hun gezichtsveld. Binnen enkele minuten was een groot gedeelte van het kampement verdwenen.
De exodus van zo’n 20 jongeren en een handvol ouderen begon om in de kerk een ontbijt te maken waar mensen uit de kerk zich voor hadden opgegeven. Een moederdagcadeau waarmee je de mensen in Bolivia zou ondersteunen. De kerkzaal zat vol en iedereen genoot. Het was warm, het was goed. Mensen waren dankbaar voor wat ze hadden.

Ik heb een aantal mensen gevraagd wat ze ervan vonden en de mooiste reactie was ongetwijfeld toen iemand vroeg ‘heb je het een beetje overleefd?’, waarop iemand anders gelijk antwoordde ‘Het was fantastisch’. En dat was het.

Nacht zonder dak is een initiatief van Tear. Meer informatie vindt u op https://www.tear.nl/nacht-zonder-dak.

M.M. v.d. Giessen

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij