Aantekeningen bij de Bijbel: Psalm 39

Psalm 39

39:1	Een psalm van David, voor den opperzangmeester, voor Jeduthun.
39:2	Ik zeide: Ik zal mijn wegen bewaren, dat ik niet zondige met mijn tong; ik zal mijn mond met een breidel bewaren, terwijl de goddeloze nog tegenover mij is.
39:3	Ik was verstomd [door] stilzwijgen, ik zweeg van het goede; maar mijn smart werd verzwaard.
39:4	Mijn hart werd heet in mijn binnenste, een vuur ontbrandde in mijn overdenking; [toen] sprak ik met mijn tong:
39:5	HEERE! maak mij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij; dat ik wete, hoe vergankelijk ik zij.
39:6	Zie, Gij hebt mijn dagen een handbreed gesteld, en mijn leeftijd is als niets voor U; immers is een ieder mens, [hoe] vast hij staat, enkel ijdelheid. Sela.
39:7	Immers wandelt de mens [als] in een beeld, immers woelen zij ijdellijk; men brengt bijeen, en men weet niet, wie het naar zich nemen zal.
39:8	En nu, wat verwacht ik, o HEERE! Mijn hoop, die is op U.
39:9	Verlos mij van al mijn overtredingen; en stel mij niet tot een smaad des dwazen.
39:10	Ik ben verstomd, ik zal mijn mond niet opendoen, want Gij hebt het gedaan.
39:11	Neem Uw plage van op mij weg, ik ben bezweken van de bestrijding Uwer hand.
39:12	Kastijdt Gij iemand met straffingen om de ongerechtigheid, zo doet Gij zijn bevalligheid smelten als een mot; immers is een ieder mens ijdelheid. Sela.
39:13	Hoor, HEERE! mijn gebed, en neem mijn geroep ter ore; zwijg niet tot mijn tranen; want ik ben een vreemdeling bij U, een bijwoner, gelijk al mijn vaders.
39:14	Wend U van mij af, dat ik mij verkwikke, eer dat ik heenga, en ik niet [meer] zij.