Aantekeningen bij de Bijbel: Spreuken 7

Spreuken 7

7:1	Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
7:2	Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
7:3	Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafel uws harten.
7:4	Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
7:5	Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, [die] met haar redenen vleit.
7:6	Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
7:7	En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
7:8	Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
7:9	In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
7:10	En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
7:11	Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
7:12	Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
7:13	En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
7:14	Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
7:15	Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
7:16	Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
7:17	Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
7:18	Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
7:19	Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
7:20	Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
7:21	Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
7:22	Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
7:23	Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
7:24	Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
7:25	Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
7:26	Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
7:27	Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.