Aantekeningen bij de Bijbel: Ruth 1:9

Ruth 1:9

AB	Dat de HEER jullie geeft dat jullie rust vinden, een ieder in het huis van haar man."En als zij hen kuste begonnen ze luid te huilen.
SV	De HEERE geve u, dat gij ruste vindt, een iegelijk in het huis van haar man! En als zij haar kuste, hieven zij haar stem op en weenden;
WLC	יִתֵּ֤ן יְהוָה֙ לָכֶ֔ם וּמְצֶ֣אןָ מְנוּחָ֔ה אִשָּׁ֖ה בֵּ֣ית אִישָׁ֑הּ וַתִּשַּׁ֣ק לָהֶ֔ן וַתִּשֶּׂ֥אנָה קֹולָ֖ן וַתִּבְכֶּֽינָה׃
Trans.	yitēn JHWH lāḵem ûməṣe’nā mənûḥâ ’iššâ bêṯ ’îšāh watiššaq lâen watiśśe’nâ qwōlān watiḇəkeynâ:

Algemeen

Zie ook: Huis, Kussen

De HEERE geve u, dat gij ruste vindt, een iegelijk in het huis van haar man! En als zij haar kuste, hieven zij haar stem op en weenden;

dat gij ruste vindt, "rust" in de betekenis van zekerheid; Als eerste is het een zegenspreuk van Naömi waarmee ze haar twee schoondochters naar huis toe wilt sturen. De reden is al eerder aangegeven: ze hoopt hiermee dat de vrouwen meer zekerheid zullen hebben omdat ze dan niet met haar naar een (voor hen) vreemd land gaan. Dit blijkt onder meer uit de opmerking “dat jullie rust vinden” of zoals de NBV zegt “dat jullie allebei geborgenheid vinden“. Het Hebreeuwse woord voor “rust” heeft dan ook de verdere betekenis van “comfortabel, veilige plaats”.
een iegelijk in het huis van haar man! Hiermee geeft Naömi aan dat ze opnieuw zullen trouwen en dat ze bij hun nieuwe man deze zekerheid zullen vinden. Normaal bleef de kinderloze weduwe verbonden met de familie van haar man door het instituut van het leviraat. Bij ontstentenis van een losser (levir) kon zij buiten de familie hertrouwen, wat we dus hier zien. In de tussentijd keerde zo’n weduwe in afwachting van een goede huwelijkskandidaat naar haar ouders terug (Ruth 1:8; Gen 38:11; vgl. Lev. 22:13), maar uit de geschiedenis van Tamar bewijst dat haar schoonvader gezag over haar behield (Gen 38:24). Omdat in onze passage geen schoonvader meer was, mogen we ervan uitgaan dat Naömi met deze zegenspreuk hen de vrije hand gaf.
En als zij haar kuste, hieven zij haar stem op en weenden; De bekende Oosterse weeklacht als er iets tragisch is gebeurd (Richt. 21:2; 2 Sam 13:36; Job 2:12).