Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
G94_ἄδικος
onbillijk, onrechtvaardig, zondig, van iemand die anderen bedriegt, bedrieglijk
Taal: Grieks
Statistieken
Komt 12x voor in 8 Bijbelboeken.
Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Woordstudie
'adikos, bn van α G00001 (als ontkennend voorvoegsel) en δίκη G01349; TDNT - 1:149,22;
1) beschrijvend van iemand die het recht schendt of heeft geschonden 1a) onbillijk 1b) onrechtvaardig, zondig 1c) van iemand die anderen bedriegt, bedrieglijk
Bronnen
- Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, ἄδικος
- katabiblon.com Wiki Lexicon of the Greek New Testament and Concordance, ἄδικος
Lexicon G. Abbott-Smith
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
ἄδικος, -ον (< δίκη), [in LXX for שׁקר H8266, עול H5766, etc.;] 1. unjust: Ro 3:5, He 6:10. 2. unrighteous, wicked: Lk 16:11 18:11, Ac 24:15, I Co 6:1, 9 I Pe 3:18; opp. to δίκαιος, Mt 5:45; to εὐσεβής, II Pe 2:9; to πιστός, Lk 16:10 (Cremer, 200).†
Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon
Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
ἄδῐκος, ον,
(δίκη) of persons, wrongdoing, unrighteous, unjust: ἄνθρωποι Hesiodus Epicus “Opera et Dies” 260: Comp. -ώτερος prev. work 272; δίκαν ἐξ ἀδίκων ἀπαιτῶ Aeschylus Tragicus “Choephori” 398 (Lyric poetry) : superlative -ώτατος Sophocles Tragicus “Trachiniae” 1011 (Lyric poetry): ἄ. εἴς τι unjust in a thing, ἔς τινα towards a person, Herodotus Historicus 2.119; εἰς χρήματα Xenophon Historicus “Institutio Cyri (Cyropaedia)” 8.8.6; περί τινα prev. work 27 ; ἄ. ἐν τῷ ἀστραγαλίζειν one who plays unfairly, Plato Philosophus Alcaeus1.110b : with infinitive, so unjust as to. NT.Heb.6.10.
__2 ἄ. ἵπποι obstinate, unmanageable, Xenophon Historicus “Institutio Cyri (Cyropaedia)” 2.2.26 ; ἄ. γνάθος the hard mouth of a horse, prev. author “Eq.” 3.5.
__II of things, unjust, unrighteous, ἔργα Hesiodus Epicus “Opera et Dies” 334, Herodotus Historicus 1.5; ἕργματα Theognis Elegiacus 380, Solon Lyricus 13.12; ἄδικα φρονέειν Theognis Elegiacus 395 ; ἄ. λόγος frequently in Aristophanes Comicus “Nu.” ; ἄρχειν χειρῶν ἀ. begin an assault, Antipho Orator 4.2.1, Lysias Orator 4.11, compare Xenophon Historicus “Institutio Cyri (Cyropaedia)” 1.5.13, Demosthenes Orator 47.39 ; τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄ., τὰ δίκαια καὶ τὰ ἄ. right and wrong, Plato Philosophus “Gorgias” 460a, etc. ; πλοῦτος ἄ. ill-gotten, unrighteous, Isocrates Orator 1.38; ζυγὸν ἄ. LXX.Amos.8.5; νομὴ ἄ. οὐδὲν ἰσχύει “PTeb.” 286.7 (2nd c.AD)+5th c.BC+; ἡ ἄ... συναγωγὴ ἀνδρὸς καὶ γυναικός the unrighteous union, Plato Philosophus “Theaetetus” 150a ; ἄ. δίκη vexatious suit, Cratinus Comicus 19D.
__II.2 of the punishment of wrongdoing, Ζεὺς νέμων ἄδικα κακοῖς Aeschylus Tragicus “Supplices” 404 (Lyric poetry), compare Euripides Tragicus “Orestes” 647.
__III ἄ. ἡμέρα, i.e. ἄνευ δικῶν, a day on which the courts were shut, Lucianus Sophista “Legal.” 9: δίκαιος ἄ. who has not appeared in court, Archippus Comicus 46.
__IV adverb -κως Solon Lyricus 13.7, Aeschylus Tragicus “Agamemnon” 1546; τοὺς ἀ. θνῄσκοντας Sophocles Tragicus “Electra” 113 (anap.) ; εἴτε ὦν δὴ δικαίως εἴτε ἀ. jure an injuria, Herodotus Historicus 6.137; δικαίως καὶ ἀ. Plato Philosophus “Leges” 743b ; οὐκ ἀ. not without reason, hymnus ad Mercurium 316, Simonides Lyricus 89.3, Plato Philosophus “Phaedo” 72a.
Synoniemen en afgeleide woorden
Grieks ἀδικέω G91 "misdadiger zijn, schade doen, krenken, kwetsen, beschadigen"; Grieks ἀδικία G93 "onrechtvaardigheid"; Grieks ἀδίκως G95 "onbillijk, onverdiend, zonder schuld"; Grieks δίκη G1349 "gebruik, zede, gewoonte, recht, billijk";
Literatuur
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!
Mede mogelijk dankzij
