Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
βλάσφημος, -ον (< βλασ-, of uncertain deriv., v. Thayer, Boisacq; + φήμη, speech), [in LXX: Is 66:3 (מְבָרֵךְ אָוֶן H128,H205), Wi 1:6, Si 3:16, II Mac 9:28 10:4, 36 * ;] (a) evil-speaking, slanderous, blasphemous: Ac 6:11, II Ti 3:2, II Pe 2:11 (cf. Ju 9); (b) as subst. a blasphemer: I Ti 1:13 (Cremer, 570).†Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
βλάσφημ-ος, ον,Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!