Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
εἴδωλον, -ου, τό (< εἶδος), [in LXX for אֱלֹוהָּ H433, גְּלוּלִים H1544, etc. ;] 1. (a) a phantom, image, likeness; (b) an image in the mind, an idea, fancy. 2. (a) an image of a god, an idol (cf. Polyb., xxxi, 3, 13): Ac 7:41, I Co 12:2, Re 9:20; (b) the false god or idol worshipped in an image (ICC, on I Th, l.c.): Ac 15:20, Ro 2:22, I Co 8:4, 7 10:19 II Co 6:18, I Th 1:9, I Jo 5:21.†Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
εἴδωλον, τό,